we zijn een jaar of tien getrouwd en gelukkig. je mag wel zeggen heel gelukkig. het ontbreekt ons aan niets en we houden nog steeds zielsveel van elkaar. wat bertreft sex kan ik wel zeggen dat we binnen de 4 muren van onze slaapkamer al heel wat geile spelletjes gespeeld hebben. buiten onze slaapkamer echter gebeurt niet zoveel opwindends. zo af en toe een geile sessie in de tuin, maar dat is een zeldzaamheid te noemen. wat mij betreft mag het wel wat heftiger en spannender zonder meteen tot extremen over te gaan. eigenlijk vind ik dat alles kan zolang je maar eerlijk tegenover elkaar bent, en je je partner niet dwingt tot dingen die hij of zij absoluut niet wil. ook vind ik ieder gezondheidsrisico uit den boze. vanzelfsprekend is absolute anonimiteit gewaarborgd. uiteindelijk heb ik de moeilijke stap gezet om hierover met mijn vrouw te praten wat bepaald niet makkelijk was. naar mijn mening is mijn lieve schat te geremd. een duidelijke oorzaak hiervoor kan ik niet aangeven (zij ook niet trouwens), maar feit is wel dat het ons sexleven beperkt tot een zich steeds herhalende sexsessie (absoluut supergeil hoor, geloof me). toch heb ik het gevoel dat we er veel meer van kunnen maken. na lang praten en veel uitleggen hebben we besloten om eens een stapje verder te gaan, waarbij je niet meteen aan de meest waanzinnige uitspattingen moet denken, maar aan een tussen ons beiden gecreeerde sexuele spanning die plaats vindt buiten de beslotenheid van de slaapkamer. om onze privacy te waarborgen zal ik ons in dit verhaal jack en miranda noemen. het was begin mei, het was een enigszins betrokken en regenachtige dag geweest. de temperatuur daarentegen was zeer aangenaam. het was de gehele dag ruim boven de 20 graden geweest, en ook 's avonds bleef de temperatuur heerlijk. we hadden besloten om te gaan winkelen in de grootste stad in de buurt. de winkels waren open tot 21.00 uur en rond 18.00 uur maakten we ons klaar om te vertrekken. op mijn verzoek deed miranda vanavond haar nieuwe korte leren rokje aan. daarop een strak wit truitje dat haar heerlijk grote borsten accentueerde. op mijn verzoek deed ze geen kousen of panties aan maar een zwart kanten broekje dat zo strak zat dat het vanzelf tussen haar billen kroop. ze deed haar zwarte laarzen met hakje aan, zodat ze bij iedere stap die ze zette als vanzelf een beetje met haar lekkere kontje draaide. 10 minuutjes later zaten we in de auto, en druk pratend waren we bij de stad voordat we er erg in hadden. we parkeerden in een grote ondergrondse garage. elegant hield ik de deur voor haar open, en lachend stapte mijn schat uit. dat doe je anders nooit, zei ze verbaasd. ik vind dat je het verdient om als een dame behandeld te worden, zei ik gemeend, want ze zag er uit om op te eten. dat ik niet de enige was die dat vond bleek wel toen we richting stad liepen. tijdens deze 10 minuten durende wandeling werd ze uitgebreidt bekeken door de mannen die we passeerden. naar mijn gevoel had ze heel goed in de geten dat ze bekeken werd, want naar mijn gevoel draaide ze nog een beetje extra met haar kontje. toen we bij een groot warenhuis aankwamen besloten we rechtstreeks naar de kleding-afdeling te gaan die op de derde verdieping lag. aangezien de roltrap dicht bij de ingang lag besloten we deze te nemen. miranda stapte als eerste op de roltrap, ik volgde 1 trede lager. zodoende had ik een mooie kijk op haar kontje dat parmantig in mijn richting wees. haar rokje was net te lang om haar broekje te zien, maar als ik een trede lager zou gaan staan zou dat zeker wel lukken. ik besloot dat te doen en zette mijn linker voet 1 trede naar omlaag. ho, sorry, hoorde ik mezelf een seconde later zeggen. ik was bij een iets oudere man op de schoen gaan staan. geeft niet hoor, zei de man. ik had het echt niet gezien, zei ik nogmaals verontschuldigend. is echt niet erg hoor, zei de man weer, ik was ook helemaal gefixeerd. hoe bedoelt u? vroeg ik. nou kijk eens, knikte de man, terwijl hij naar miranda wees die niet gemerkt had wat er achter haar gebeurde. wat een lekkere vrouw. en weet je wat ik denk? zei hij op samenzweerderige toon; ik geloof dat ze geen broekje aan heeft. op dat moment kwamen we boven aan de roltrap. miranda keek om, om te kijken of ik ook kwam. kom schat, zei ze, we hebben niet zo heel veel tijd. ik zag dat de ogen van de man achter ons nu zo groot werden als schoteltjes. sorry hoor, stotterde hij nu, dat wist ik echt niet. geeft niet hoor, zei ik nu. waarna het mijn beurt was om op samenzweerdeige toon te zeggen. je had trouwens gelijk wat betreft haar broekje. hierna liep ik hand in hand met miranda de kledingafdeling op, de man verbouwereerd achter latend. we dwaalden door de rekken en zoals alle vrouwen zag miranda talloze kledingstukken die ze perse moest passen. mijn taak is het dan om voor haar pashokje te wachten en zonodig andere kleding uit de rekken te halen. nadat ik al een keer of 4 op commando door de winkel gestruind had,had ik er even genoeg van. toen mijn schat me even later weer op pad wilde sturen weigerde ik. toe nou, zeurde ze, dat doe je toch wel voor mij? jazeker, antwoordde ik, maar ik vind wel dat er iets tegenover moet staan. hoe bedoel je? vroeg ze oprecht verbaasd. nou, antwoordde ik, zittend op het stoeltje voor haar pashokje; ik wil je borsten zien. die heb je toch al zo vaak gezien, antwoordde ze. maar nog nooit in een pashokje, antwoordde ik. even aarzelde ze, maar toen trok ze haar bh omhoog en keek ik recht tegen haar priemende tepels aan. dat is beter zei ik tevreden. en nu je broekje, zei ik dwingend. wat is met mijn broekje, vroeg mijn schat. uit, was alles wat ik zei. allee,gekkie, antwoordde ze,dat kan toch niet.natuurlijk wel, zei ik, dat broekje zit toch steeds tussen je billen, dus volgens mij zul je het niet missen, bovendien, niemand weet het toch. nog aarzelde ze. ik zag dat en zei meteen; dan ga ik ook weer kleding voor jou halen. nou goed dan, zei ze, terwijl ze het kanten gevalletje van haar billen stroopte en uitdagend voor mijn neus hield. onverwacht trok ik het broekje uit haar handen en stopte het snel in mijn broekzak waarna ik, alsof er niets gebeurd was, de winkel in beende om de door haar gevraagde kleding te halen. ik hoorde haar nog tegensputteren maar trok me hiervan uiteraard niets aan. na nog wat kleding gepast te hebben had ze haar keuze gemaakt, en ze kleedde zich weer aan. toen ze klaar was hoorde ik haar fluisteren; geef me m'n broekje terug. ik gooide haar een zwart gefrommeld dingetje toe dat ze snel aan trok. we liepen naar de kassa en betaalden netjes de door ons uitgezochte kleding. toen we even later met de kleding naar buiten liepen ging plotseling het alarm af. we liepen uiteraard gewoon door, we hadden immers netjes voor de spulletjes betaald. tot onze schrik werden we toch staande gehouden door een, het moet gezegd, vriendelijke medewerker van de bewaking. hij verzocht ons even mee naar binnen te lopen om onze plastic zakken te controleren. wij hadden hier tegen geen bezwaar. we werden verzocht even in een klein kamertje te wachten totdat het hoofd vd bewaking zou komen om een en ander te controleren. het vreemde was namelijk dat ondanks de controle van de kleding het alarm steeds bleef af gaan als miranda door de detectiepoortjes liep. toen we even gewacht hadden werd de deur geopend en kwam de bewakingschef binnen. het was een bekend gezicht, namelijk de man van de lift. de man grijnsde, en er verscheen een boosaardige blijk op zijn gezicht, terwijl hij naar miranda keek. nou mevrouwtje, begon hij, dat is niet zo mooi. diefstal wordt hier standaard door gegeven aan de politie. maar meneer, antwoordde ze, enigszins in paniek, ik heb echt niets gestolen hoor. ik begrijp ook niet hoe het kan dat het alarm steeds af gaat. heeft u hier dan een verklaring voor? was zijn wedervraag.miranda keek naar de grond terwijl ze na dacht. ik fluisterde ondertussen naar de man; "haar broekje". heeft u niet toevallig nog ondergoed verstopt mw, vroeg de man nu. nee echt niet, antwoordde ze direct. ik zal dat toch moeten controleren mevrouwtje , zei hij resoluut; uw man is er bij en heeft daar geen bezwaar tegen, toch? zei hij terwijl hij naar mij keek. nee natuurlijk niet, antwoordde ik. als we daarmee onze onschuld kunnen aantonen moet je dat maar doen schat. om zo snel mogelijk uit deze benarde situatie te ontsnappen aarzelde ze niet en deed ze haar rokje omhoog en ze toonde de man haar zwarte broekje. draai u eens om mw, beval de man haar, het labeltje zit aan de zoven/achter-kant. gewillig draaide ze zich om. dat is niet zo mooi mevrouwtje, zei de man nu dreigend. uit dat broekje, en direct. echt niet, zei ze beslist, waarom zou ik? omdat u het niet betaald heeft mevrouwtje, zei hij resoluut, wijzend op het veiligheidslabel dat inderdaad nog aan het kleine zwarte gevalletje zat. ze begreep er even niets van. hoe kan dat nu, vroeg ze zich wanhopig af. uittrekken, nu! beval de man haar. ze deed wat ervan haar gevraagd werd. ze draaide haar billen naar de man toe en trok het zwarte stukje stof naar beneden. terwijl ze bukte om het broekje over haar laarzen te halen kwamen haar billen uiteraard prominent omhoog waardoor de man een fantastisch uitzicht had op haar heerlijke kont en haar roze kale spleet. voor deze keer zullen wij dit voorval door de vingers zien mevrouwtje, maar de volgende keer komt u er zo gemakkelijk niet vanaf. nee, dat begrijp ik, zei ze, nog steeds niet begrijpend wat er gebeurd was. toen we het kamertje uit liepen fluisterde de man me toe;"bedankt kerel, wat bof jij met die vrouw". dat weet ik hoor, antwoodde ik, en graag gedaan hoor. even later liep ik met mijn schat naar de auto. nog steeds brak ze zich het hoofd erover wat er nu precies gebeurd was vanavond. pas toen ik in de auto haar originele broekje uit mijn jaszak haalde begon het bij haar te dagen. ze had nog steeds de bibbers, en was ook een beetje kwaad op me, maar hoe langer ze erover na dacht hoe ongelooflijker ze het vond wat er gebeurd was. ik vertelde haar dat het plannetje in me op was gekomen toen de man op de roltrap onder haar rokje stond te gluren. ik had toen ook het kaartje op zijn hemd gezien waarop zijn functie van "hoofd bewaking" stond vermeld. in de paskamer had ik haar originele broekje verwisseld door een winkelbroekje waar de veiligheidslabel nog opzat. in haar haast om het broekje aan te doen was haar dat echter niet opgevallen. deze belevenis heeft me alleen nog maar trotser gemaakt op mijn schat. want ik kon in de ogen van de man duidelijk zien dat hij er alles voor over had gehad om "nader met mijn schatje kennis te maken". maar ze is lekker van mij en zal dat ook altijd blijven. groetjes; jack.