Na ons laatste avontuur in maart, had ik het een tijdje lang kalm aan gedaan met mijn schat. Ondanks dat mijn hoofd vol zat met spannende plannen had zich geen gelegenheid meer voor gedaan om mijn lieverd in een spannende situatie te manouvreren. Dit is zoals jullie onderhand wel weten mijn grote specialiteit. Wat ik wel gemerkt had de afgelopen maanden was dat Miranda vrijer was geworden in de beleving van haar sexualiteit. Ze was iets minder preuts dan voorheen en duidelijk nieuwsgieriger naar erotische onderwerpen. We hadden nog vaak gesproken over haar avontuur in Maastricht tijdens de carnaval. Ik heb haar overigens nooit verteld dat ik destijds de heks was. Ze vertelde achteraf heel eerlijk dat wat zich in het steegje had afgespeeld haar vreselijk had opgewonden, en dat ze zich nog nooit zo machtig had gevoeld over mannen. Ze realiseerde zich steeds meer dat ze een bijna grenzeloze macht over mannen had, alleen maar door haar vrouw zijn. Maar deze gebeurtenis lag al weer ruim drie maanden achter ons. Het was nu begin juni, en dat is naar mijn mening de mooiste tijd van het jaar. De temperatuur was al heerlijk en de natuur stond in volle bloei. We hadden een voorjaars-vakantie gepland in een vakantie-park. We zouden vrijdagavond vertrekken, en pas op maandagochtend weer naar huis terugkeren. De koffers waren gepakt en ingeladen en op vrijdagmiddag rond een uur of 4 zaten we in de auto. Het was opvallend rustig op de weg, zeker voor een vrijdagmiddag. We hoefden niet zo ver te rijden. De afstand naar het vakantiepark was ongeveer 120 km, zodat we er op rekenden binnen anderhalf uur op de plaats van bestemming te arriveren.De reis verliep voorspoedig en inderdaad bereikten we ruim voor half 6 het vakantiepark. We checkten in, en 10 minuutjes later parkeerden we onze auto voor het aan ons toegewezen huisje. Het was een park, gelegen in een zeer bosrijke omgeving. Het gedeelte waarin ons huisje lag, was het gedeelte dat het verste van het centrale punt van het park, het zwemparadijs, bowlingbaan, balie, en dergelijke lag. Met de auto was dat geen probleem, maar al lopend was je toch al snel 10 minuten onderweg. Het leek wel alsof wij de enige mensen in ons gedeelte van het park waren. Er stonden vrijwel geen auto's voor de andere huizen en wandelaars waren er ook een zeldzaamheid. We gingen ons huisje binnen, en dat viel niet tegen. Het was heel luxe ingericht met een grote douche met bubbelbad en een grote woonkamer/keuken. We hadden 2 slaapkamers tot onze beschikking. Ook was er een grasveldje achter het huisje waar een tuintafel met 4 stoelen stond. We sjouwden onze koffers naar binnen, en terwijl ik nog wat boodschapjes ging doen in de parkwinkel ruimde Miranda onze spullen in. Niet alle spullen echter, want 1 tas had ik verstopt onder de bijrijders zetel, maar hierover later meer. Toen ik even later met wat boodschapjes bij ons huisje arriveerde had Miranda alle spullen ingeruimd en de tafel reeds gedekt. We aten met smaak, want de reis had ons toch hongerig gemaakt. Bovendien waren we van plan om des avonds te gaan zwemmen in het subtropisch zwemparadijs, en dan is een goede maaltijd vooraf geen overbodige luxe. Het was bijna 19.00 uur toen we al lopend richting zwembad gingen. Ik vertelde Miranda nog even langs de auto te lopen omdat ik eraan twijfelde of deze goed op slot zat. Miranda liep al langzaam verder, maar al snel haalde ik haar in en samen arriveerden we bij het zwembad. We kleedden ons om in van die kleine kleedhokjes die dit soort gelegenheden kenmerkt. Ook de lockers waarin je je spullen kunt opbergen zijn zodanig klein dat we besloten om ieder een aparte te nemen. Nadat we ons omgekleed hadden en de locker-sleuteltjes om onze polsen bevestigd hadden gingen we nar het zwembad waar we ons gedurende bijna 2 uur kostelijk amuseerden. Miranda had hierna wel zin in een drankje, dat ik voor haar zou gaan bestellen. Ik had echter mijn beurs niet meegenomen en zo moest Miranda mij even haar sleuteltje lenen zodat ik haar beurs even uit haar locker kon halen. Dit deed ik graag voor haar. Toen ik even later weer bij haar kwam, met haar cola, gaf ik haar de sleutel van haar locker weer terug. Hierna zwommen we nog ongeveer een half uur, totdat er werd omgeroepen dat het zwembad over een half uurtje zou gaan sluiten. Ik vertelde mijn schat dat ik hartstikke moe was en het voor gezien hield. Miranda zou nog even een rondje zwemmen en daarna ook uit het zwembad komen. Ik haastte me naar de omkleedhokjes, kleedde me snel om en verdween naar buiten. Toen Miranda 5 minuutjes later bij haar locker kwam en deze opende, viel haar op dat alles een beetje overhoop lag. Maar toen schoot haar te binnen dat ik naar haar beurs had gezocht, en mij kennende vond zij dit helemaal normaal. Ze verdween in het omkleed hokje, en het duurde lang voordat ze daar weer uit kwam. Wat was namelijk het probleem ? In haar sporttas zat niet meer de kleding die ze aan had toen ze bij het zwembad arriveerde. Het enige wat er nog in zat was haar super korte leren rokje en haar leren jasje. Ook haar rode open schoentjes met hakje zaten in de tas. Haar beurs was weg. Ondergoed was er niet. Alleen haar GSM lag nog in haar tas. Ook een klein briefje waarop stond geschreven; Ik weet zeker dat je er heerlijk zult uitzien schat, tot straks, lag onder in haar tas. Het eerste wat in haar op kwam was om mij te bellen, want voor haar was direct duidelijk dat dit weer een streek van mij moest zijn om haar weer in een voor haar pijnlijke maar voor mij geilmakende situatie te brengen. Snel toetste ze het nummer van mijn GSM in. Hallo, antwoordde ik zo rustig mogelijk. Dit vind ik helemaal niet leuk, begon mijn schat direct te foeteren. Kom direct terug met mijn kleren anders heb jij een groot probleem hoor. Rustig rustig, probeerde ik haar te kalmeren. Op dit moment ben jij degene met een probleem. Jij staat in datomkleedhokje met nauwelijks verhullende kleding. Ik zou maar niet wachten totdat de badmeester komt controleren of alle hokjes leeg zijn, anders sta je helemaal te kijk. Dus kom maar snel naar buiten schat. Ik verbrak de verbinding. Tien minuutjes wachtte ik bij de uitgang van het zwemparadijs, verborgen achter een paar struiken. Net toen ik een beetje ongerust begon te worden, kwam mijn schat naar buiten. Wat zag ze er heerlijk uit. Haar jasje dicht geritst zover als mogelijk. Haar rokje spande om haar heerlijke vrouwelijke kont. Bij iedere stap die ze zette kroop deze echter iets omhoog zodat je met een beetje moeite het begin van haar billen kon zien. Dat dit niet alleen mijn gedachte was bleek toen enkele knullen die bij de uitgang rond hingen haar na riepen; Volgens mij heb je wat vergeten mevrouw. Buk een voorover. Snel liep mijn schat door, richting ons huisje. Ik volgde haar ongemerkt. Ze liep snel, om maar te voorkomen dat ze nog andere mensen ontmoette. Ze was echter niet de enige die op weg was naar haar huisje. Bijna bij ons huisje aangekomen passeerde ze een ouder stel. De man keek mijn schat geinteresseerd na. De vrouw echter riep haar na; fatsoen kennen we niet meer tegenwoordig, he? Mijn schat leek nog sneller door te lopen. Toen ze bij ons huisje aan kwam zag ze dat het er donker was. Geen lampje brandde. Ze liep richting voordeur en voelde aan de klink. Gesloten dus. Ze was er al bang voor geweest. Plotseling zag ze een briefje aan de deur hangen. Het was bevestigd met een stukje plakband. Snel pulkte ze het van de deur en las het. Er stond op geschreven; Ga naar de receptie. Er is een pakketje voor je afgegeven. Noem jezelf mevrouw Mulder, en vraag het pakketje. Maak het maar meteen open als je het krijgt. Onze huissleutel zit er in. Het is misschien vervelend voor je om je zo nauwelijks bedekt aan de balie-bediende te moeten tonen, maar dan kun je daarna wel weer ons huisje in. En je weet, schat van me, dat ik dan apetrots op je ben. Lang hoefde ze hierover niet na te denken. Hoe eerder ze ons huisje binnen kon, hoe beter ze het vond. Dan maar even in genante kleding voor een voor haar toch onbekende baliemedewerker staan. Dat had ze er graag voor over. Ze haastte zich terug richting receptie. Ook nu kon ze de spiedende blikken van voornamelijk mannelijke wandelaars niet voorkomen. Ze besteedde er geen aandacht maar liep stug voor zich uitkijkend naar de receptie. Gelukkig was het er niet druk. Een echtpaar en een man waren nog voor haar aan de beurt. Het duurde echter wel even voordat het echtpaar naar wens geholpen was. Ondertussen kwam nog een stelletje binnen. Het was een jong stelletje, ik schatte hun niet ouder dan een jaar of 18. Vanuit een zij-raampje keek ik de balie-ruimte in. Ik zag dat het echtpaar naar buiten liep. Nuwas de man aan de beurt. Heel galant liet hij mijn schat voor gaan. Dankbaar aanvaardde ze. De man stond nu achter haar. Plotseling viel zijn sleutel uit zijn handen. Ik zag dat hij bukte om hem op te rapen. Hij nam hier alle tijd voor, en ik begreep waarom.Hij keek onder het rokje van mijn schat, en wat hij waarschijnlijk al vermoedde bleek waarheid. Ze droeg geen broekje en hij keek recht tegen haar billen aan, waaronder hij met een beetje fantasie haar grote schaamlippen kon zien. Miranda stelde zich voor als mw Mulder en vroeg naar het pakketje dat voor haar zou zijn afgegeven. De bediende, een jongeman van een jaar of 20, keek haar aan, leek even na te denken en zei toen. Dat klopt mw, momentje alstublieft. Hij verdween in een ruimte achter de balie, en kwam een momentje later weer terug. Hij hield een klein pakketje in zijn handen. Mw Mulder, alstublieft, zei hij correct. Zijn blik verdween echter geregeld richting haar benen die hem als een magneet leken aan te trekken. Dank je wel, zei Miranda gemeend. Omdat de man en het stelletje nog achter haar stonden te wachten, ging Miranda een beetje aan de kant. Het was een grote balie, en mijn schatje pakte het pakketje snel uit. Ze zal ongetwijfeld gedacht hebben; snel die sleutel pakken en naar ons huisje toe. Haastig scheurde ze het papier open, een beetje te haastig zo bleek, want het geheel viel op de grond, voor de voeten van de man die nu naast haar stond en die nu door de baliemedewerker geholpen werd. Ze zag het pakketje vallen, probeerde het nog te grijpen ,maar te laat. Het papier scheurde nu helemaal open. Het waren geen sleutels die te voorschijn kwamen. Miranda's ogen werden groot. De man, de baliemedewerker en het jonge stelletje keken wezenloos naar de grond. Uit het gescheurde papier stak een flinke dildo. Vleeskleurig, met aan de onderkant een zuignap. Een tubetje glij-gel was helemaal uit het pakketje gevallen. Het was mijn schat die als eerste reageerde. Ze grabbelde haastig alles van de grond en liep zo snel ze kon naar buiten, zonder de anderen aan te kijken. Ze was reeds buiten toen in de balie-ruimte het lachen losbarstte. De man riep haar nog vanuit de deurpost na dat zijn apparaat zelf glijmiddel produceert, waarna hij ook nog het nummer van zijn huisje in de donkere avond brulde. Mijn schat verdween richting ons huisje. Even later stopte ze echter. Ze scheen zich te realiseren dat het weinig zin had om wederom naar ons huisje te lopen. De sleutel had ze nog steeds niet. Wanhopig keek ze naar het gescheurde papier en de dildo en tube die ze in haar handen hield. Toen zag ze eindelijk dat er een briefje op de tube geplakt zat en ze begon haastig te lezen. Ik dacht even een zacht snikken te horen, alhoewel ik mij toch een metertje of 10 van haar verwijderd, achter een forse boom bevond. Ik zag dat mijn schat aanstalten maakte om weer terug te keren naar het centrale gedeelte van het park. Ik volgde haar ongemerkt. Ik zag dat ze richting horeca gedeelte liep. Het was reeds laat, dus erg druk was het niet meer. Ze verdween in het dames-toilet. Ik besloot ook even een plasje te gaan doen en kon dus even niet observeren wanneer ze weer uit het toilet te voorschijn kwam. WORDT VERVOLGD.