Er hing een sfeer van verwachting in het zaaltje. Cheryl bleef haar vrouwelijke opening gedurende enkele minuten masseren alsof ze haar toeschouwers wilde plagen, hun nieuwsgierigheid vergroten. Zowel mannen als vrouwen waren benieuwd naar wat er zou volgen, al moet gezegd dat de mannen dit luiddruchtiger lieten merken dan de vrouwen. De meeste vrouwen zaten een beetje timide te kijken, zo ook mijn schat, die zich behoorlijk ongemakkelijk voelde. Menno en Koos echter hadden de grootste lol en moedigden Cheryl aan tot actie, echter zonder resultaat. De vrouw bleef haar opening maar masseren, met dit verschil dat ze nu af en toe enkele vingers naar binnen liet glijden. Miranda nipte stilletjes aan haar drankje. Hoe leuk ze deze dag tot nu toe ook gevonden had, dit was, na haar ervaring op de parkeerplaats, toch wel het minst prettige gedeelte. Ze vroeg aan Menno; laten we ergens anders naar toe gaan, ik vind hier niet veel aan. Laten we in ieder geval de show even afkijken, antwoordde Menno, dan kunnen we daarna wel verder zien. Miranda begreep dat ze weinig keuze had, ze kende niemand in de stad, en ze had verder geen idee waar ze naartoe zou moeten. Bovendien had ze geen geld bij zich, Menno en Koos hadden tot nu toe alles voor haar betaald, dus ze voelde zich wel een beetje verplicht om bij hun te blijven. Koos was helemaal gefascineerd door Cheryl, hij had helemaal geen aandacht voor Menno en Miranda, hij wilde zeker ook nergens anders heen. Op het podium kwam nu toch meer actie. Cheryl graaide weer in de mand, en nu haalde ze een pingpong-balletje tevoorschijn. Ze doopte dit balletje in de gel, en liet het in 1 beweging in haar vagina verdwijnen, waarna ze weer door ging met het masseren van haar opening alsof er niets gebeurd was. De toeschouwers in de zaal hadden duidelijk op meer spectaculaire actie gerekend, want van verschillende kanten werd naar Cheryl geroepen. Koos gilde; dat kan mijn vrouw ook. Andere mannen schreeuwden; is dat alles?, wij willen actie. De vrouwen kregen er nu ook plezier in, enkelen leken hun zelfvertrouwen hervonden te hebben, en riepen ook voor meer actie. Zelfs mijn schat leek nu over haar grootste gene heen te zijn, en ze lachte met de anderen mee. Cheryl bleef rustig door gaan met haar massage. Weer opende ze de mand, en ze haalde er weer een pingpong balletje uit. Ook dit balletje werd in de gel gedoopt, en het verdween even achteloos als nummer 1 in haar opening. Dit schouwspel herhaalde zich nog meerdere keren, totdat er uiteindelijk 8 balletjes in haar nu openstaande grot verdwenen waren. De zaal reageerde nu wel enthousiast, maar het was ook duidelijk dat , met name de mannen wilden dat ze nog even door ging met haar show. De man in het donkere pak verscheen weer op het podium, en hij vroeg voor een vrijwilliger, om Cheryl te assisteren. Hij was nog niet uitgesproken of Koos stond al voor hem, zich aanbiedend als assistent. Menno en Miranda lagen nu helemaal in een deuk. Koos was helemaal los. Niet dat hij opdringerig of vervelend was, hij was gewoon leuk enthousiast. De man in het donkere pak kondigde aan dat de nieuwe assistent (Koos dus), Cheryl zou mogen helpen met het inbrengen van nog enkele balletjes. Gejoel klonk vanuit de zaal, en plagerig werd er naar Koos gezongen; hij is een hondelul enz enz. Koos echter had de grootste pret en zwaaide naar de toeschouwers. Cheryl gebaarde dat Koos het volgende balletje moest pakken, wat hij razendsnel deed. Hij doopte het balletje in de gel, en na een teken van Cheryl ging zijn hand richting haar openstaande grot. Een licht knikje met haar hoofd was voor Koos het teken om het balletje naar binnen te duwen. Het was duidelijk dat hij dat niet al te voorzichtig deed, want Cheryl greep zijn pols vast. Waarschijnlijk was ze bang dat hij te ver door zou duwen, wat voor haar niet prettig zou zijn met al 8 balletjes in haar gleuf. Toen het balletje verdwenen was klonk er een applausje voor Koos, en zijn naam werd gescandeerd. Koos zwaaide naar de zaal, en met name naar Menno en Miranda die dubbel lagen van het lachen. Weer gaf Cheryl een teken aan Koos om nog een balletje te nemen. Nu deed Koos zijn job iets rustiger, en geroutineerd duwde hij het balletje naar binnen. 10 balletjes zaten nu in haar vagina, en de man in het donkere kostuum verscheen weer op het podium. Hij kondigde aan dat Cheryl zodadelijk de balletjes allemaal uit haar vagina zou laten ploppen. Koos kreeg als opdracht om te proberen de balletjes op te vangen. Maar niet met zijn handen natuurlijk, dat zou te gemakkelijk zijn. De bedoeling was dat hij zou proberen om de balletjes met zijn mond op te vangen. Als het Koos zou lukken om een balletje zo te vangen, zou hij mogen beslissen wie bij de volgende act als assistent zou mogen optreden. Gejoel steeg op uit de zaal. Menno riep; met die grote mond van hem zal dat toch wel een makkie zijn. Koos nam op zijn knieen plaats voor de tafel, tussen de benen van Cheryl. Tromgeroffel klonk nu uit de boxen. Cheryl tilde haar bekken een beetje op, en het was duidelijk dat ze met haar vagina-spieren begon te persen. Plotseling schoot het eerste balletje naar buiten. Het belandde op het voorhoofd van Koos, die nu een beetje met zijn hoofd omhoog kwam om het volgende balletje te kunnen opvangen. Hij had echter niet veel succes. Het ene na het andere balletje plopte naar buiten, maar Koos slaagde er niet in een balletje met zijn mond op te vangen. Nog 2 balletjes zaten in Cheryl gleuf. Koos zette zich schrap, hij wilde toch op z'n minst 1 balletje vangen. Het volgende balletje schoot naar buiten, en warempel, het verdween keurig in Koos' mond. Juichend, met zijn armen in de lucht kwam hij omhoog, en kijkend naar het zaaltje spuugde hij het balletje uit. Miranda applaudiseerde enthousiast, dit was lachen. De man in het donkere pak verscheen weer, en hij liep naar Koos toe. Proficiat meneer, zei hij tegen Koos. Aan U de keuze om de volgende deelnemer te kiezen. Koos aarzelde geen moment. Alhoewel alle mannen in de zaal om het hardst schreeuwden om hun te kiezen, wees Koos resoluut op Miranda. Ik kies de mooiste vrouw uit de zaal , schreeuwde hij in de microfoon. De man in het donkere pak liep naar Miranda toe, bood haar zijn hand aan, en verzocht haar om met hem mee het podium op te komen. Een applaus voor deze mooie vrouw alstublieft, vroeg hij aan de zaal, terwijl Koos weer plaatsnam naast Menno. Ondanks Miranda's tegenstribbelen stond ze even later toch op het podium. De man in het pak vertelde aan haar en aan de zaal wat de bedoeling was. Op de tafel waarop eerst Cheryl had gelegen, werden 10 dozen gezet. Alle dozen waren rond, het waren zogenaamde hoedendozen. De dozen waren ook genummerd, van 1 tot 10. In al die dozen zat een erotisch verrassing. De zaal zou een nummer mogen roepen, die betreffende doos zou Miranda moeten openen. Met wat ze in die doos aantrof zou ze iets erotisch moeten doen, een showtje als het ware. De zaal zou beoordelen of ze een voldoende scoorde met haar voorstelling. Indien ze volgens de zaal een voldoende scoorde, zou ze door mogen naar de volgende doos. Voor haar was er ook iets te winnen. Voor iedere voldoende die ze scoorde, zou ze 100 euro krijgen. Zou ze een onvoldoende scoren, dan zou alle geld dat ze tot dan toe verdiend had, vervallen, en dan begon ze dus weer bij nul. Ze zou mogen stoppen wanneer ze maar wilde. De zaal was razend enthousiast. Miranda leek iets minder enthousiast, maar de gedachte dat ze mocht stoppen wanneer ze wilde, stelde haar toch wel gerust. Het spel kon beginnen. De zaal mocht het eerste nummer kiezen, en na een kort overleg werd nummer 5 gescandeerd. Miranda liep naar de tafel, en pakte doos nummer 5. Ze zette de doos op de grond, en deed het deksel er van af. Er zat een stoffen pakketje in, het leek wel opgevouwen kleding. Miranda nam het uit de doos, en toonde het aan de zaal. Wat is het? werd er geroepen. Mijn schat kon dat ook zo snel niet zien, en ze vouwde het pakketje open. Het bleek een ultrakort serveerster kostuumpje te zijn, met bijbehorend schortje, kousen en schoentjes. De zaal leek gek te worden. Aantrekken, werd er geroepen, alsjeblieft. Miranda maakte echter helemaal geen aanstalten om op dit verzoek in te gaan. Ze voelde zich behoorlijk ongemakkelijk zo voor al die mensen. In de beslotenheid van onze slaapkamer zou ze zeker op dit verzoek zijn in gegaan, maar dit lag toch iets anders. Menno en Koos bemoeiden zich er nu ook mee. Als je nog naar huis toe wil vanavond, zul je toch geld moeten hebben, riep Koos. Wij hebben tot nu toe alles voor je betaald, op deze manier kun je wat voor ons terug doen. Miranda vond dit niet echt een goed argument, maar een kern van waarheid zat er natuurlijk wel in. Nou vooruit dan maar, antwoordde ze aarzelend, wat haar een applaus vanuit de zaal opleverde. Maar ik wil me wel omkleden achter de coulissen, riep ze naar de man in het donkere pak die ook in de zaal had plaats genomen. Dat is goed, riep deze terug, maar dan verdien je er niets mee. Onder die voorwaarde had het voor mijn schat natuurlijk geen zin, dus ze besloot om zich dan maar om te kleden op het podium. Vanuit de zaal klonk nu nog luider applaus, en Miranda begon zich uit te kleden. Ze deed eerst haar laarzen uit, waarna ze het knoopje vanhaar rok los maakte. In 1 beweging deed ze haar rok naar beneden, en ze stapte er uit. Nu stond ze in haar witte onderbroekje en in haar zwarte hemdje op het podium. Haar lederen jasje hing over het stoeltje aan de tafel van Menno en Koos. Ze keek weer naar de man in het donkere pak, alsof ze wilde zeggen; mag ik mijn hemdje en broekje aan laten onder het serveersterpakje.De man liet er echter geen twijfel over bestaan. Zowel haar hemdje als haar broekje moesten uit. Miranda draaide zich met haar rug naar de zaal toe, en trok het hemdje over haar hoofd uit. Hierna deed ze het serveersterpakje snel over haar hoofd, en trok dit vlug naar beneden. Gefluit klonk uit de zaal. Haar handen verdwenen onder haar rokje, voor zover dit mogelijk was met dit korte dingetje, en ze trok haar witte broekje naar beneden, en gooide het op de tafel. Vervolgens begon ze de kousen aan te trekken. Het waren kousen met een rubber zoompje aan de bovenkant, zodat ze niet snel omlaag zakten. Als laatste deed ze de schoentjes aan, ze pasten haar redelijk goed. Heel mooi, werd er uit de zaal geroepen, en;goed zo! De man in het donkere pak kwam weer op het podium, en richtte zich tot de zaal. Zijn we hier tevreden mee mensen? Jaaaaa, klonk als 1 stem uit de zaal. Moet ze verder gaan, vroeg hij nu? Jaaaaaa, klonk het nu nog harder uit het zaaltje. Miranda aarzelde duidelijk, maar Menno hielp haar over de aarzeling heen. Nog 1 doos, riep hij haar toe, dan heb je genoeg verdiend om ons terug te betalen. Dit was voor mijn schat voldoende argument om door te gaan. De man in het donker kostuum nam weer plaats in de zaal, en een groepje mannen achter in de zaal, scandeerde; nummer 8, nummer 8, nummer 8. Miranda liep weer naar de tafel, en pakte doos nummer 8 op. Ze zette deze op het podium op de grond, en deed het deksel er vanaf. Ze keek in de doos, en leek te verstenen. Haar mond viel open, en ze bewoog niet gedurende een halve minuut of daaromtrent. Wanhopig keek Miranda nu naar de man in het donkere pak, alsof ze wilde zeggen; dit ga ik echt niet doen. De zaal werd nu wild; wat zit er in? werd van verschillende kanten geroepen. Miranda keek naar het tafeltje waar Menno en Koos zaten, maar hun stoelen waren leeg. Wanhopig zochten haar ogen naar hun, maar ze leken van de aardbodem verdwenen. Weer keek ze in de doos, en haar wanhoop leek alleen maar groter te worden. Het gejoel in de zaal nam nog toe, en Miranda begreep dat ze een beslissing moest. Aangezien Menno en Koos er niet meer waren, zou ze er zelf voor moeten zorgen dat ze weer thuis kwam, dus had ze geld nodig. Ze zou haar afkeer moeten overwinnen, en haar handen gingen naar de doos. Het werd stil in de zaal, iedereen hield de adem in.