"Wat moet ik doen om in die film te kunnen spelen ?" vroeg ik. "Allereerst naar mij luisteren" was het andwoord van Patricia. Zodadelijk komt mijn collega ook...........oh daar is ze al". Er kwam een collega van Patricia de kamer in. "Mag ik je voorstellen, dit is Illse". Illse stelde zich aan mij en Marion voor. "Alles goed ?" vroeg ze aan mij. "Ja hoor. Ik verga alleen van de honger. Ik heb sinds gisterochtend niets meer gegeten". Ik vertelde over de appeltjes, en dat mijn lieve huisdier zich te goed had gedaan aan het stukje fruit waar ik nu zo verschikkelijk naar verlangde. Patricia ging verder met haar uitleg naar mij toe, en mijn vriendin Marion en begeleidster Illse luiterde.

"We gaan éérst eens kijken hoe jij er uit ziet. Loop eens naar die muur waar die stang zit". Ik liep er naar toe. Het was een brede en diepe nis met aan tegenkanten een gleuf er in. Daar tussen zat een stang die op en neergaande bewegingen kon maken. Wat het doel was van dit apparaat weet ik niet, maar ik moest er achter gaan staan. Ik stond nu in die nis met m'n rug tegen de muur, en m'n gezicht richting kamer. De stang zakte langzaam tot voor m'n gezicht. Ik moest m'n beide handen in de beide handschoen-achtige handvaten steken die aan het geheel vast zaten. Er werden nu 2 stevige lipjes om mijn polsen heen gebonden, dit ter voorkoming dat mijn hand van die stang af gleden. Dit alles ging er zeer mens vriendelijk aan toe.

"Je zult je afvragen waarom dit is ?" zei Patricia. "Die stang gaat straks naar boven, zodat je er dadelijk aan hangt. Wij, ik en Illse, willen nu kijken hoe je lichaam er uit ziet als je dadelijk in die film zit. Die filmmakers willen een mager meisje in hun productie, dus daar streven wij naar". Illse en Marion zaten al bij een tafeltje, en ook Patricia ging er bij zitten. Daar stond ik dan in m'n trainingspak. M'n broek halvewege m'n heup, en de rits van m'n jasje nog streeds op half-open. Patricia drukte op een knop waarop de stang heel langzaam omhoog ging. Ik kon het zelf ook allemaal volgen door een spiegel tegen de andere muur tegenover mij. Steeds hoger ging het geheel. De blanke huidskleur van m'n buik kwam al tevoorschijn. Naarmate de stang alsmaar hoger ging kroop m'n shirt ook mee omhoog. Beetje voor beetje werd m'n blote buik zichtbaar.
M'n eerste onderste ribben kwamen nu ook tevoorschijn, en het werden er steeds meer.
De stang stopte op het moment dat m'n shirt de onderkant van m'n bikinie topje bereikt had. "Gaat het zo ?....heb je nu ergens last van ?" vroeg Marion. "Nee hoor" zei ik.
"Meid je ziet er toch prachtig uit ? Je hebt 'n prachtig mooi slank figuur, Ik zie 'n mooi stel ribben zitten die ik makkelijk kan tellen"! Ik schudde van nee. "Bij dat andere meisje van vanmiddag waren die ribben véél béter zichtbaar. Zelfs van 'n grotere afstand". "Ik zal eens even wat doen, zodat ik je beter kan bekijken" zei Patricia. Ze vroeg wat ik onder mijn trainings pak droeg. Ik vertelde van mijn ondergoed, en dat ik maar m'n bikinie had aangetrokken. Ze drukte weer op het knopje om de stang te laten zakken. "Doe nu je trainingspak maar uit, en geef maar aan mij" zei Patricia. Ik deed m'n rits van m'n jasje helemaal open, en daarna trok ik m'n broek uit. Daar stond ik dan in m'n lichtblauwe bikinie. Gelukkig was het in de kamer lekker warm. Illse drukte nu op het knopje, nadat patricia m'n handen weer aan die stang had vast gebonden. Hij klom alsmaar hoger en hoger. Ik werd weer flink uitgerekt. De stang stopte. M'n voeten kwamen nu net niet van de vloer af. "Nou voor ons ben je nu zo mager als 'n lat hoor" zei Illse. terwijl ze met haar rechter hand m'n botten streelde. En ik had zo'n honger. Maar dat instesseerde mij op dat moment helemaal niet. M'n arme maag rommelde als 'n gek, en vroeg al 'n dag om voedsel, maar kreeg het maar niet. Het geknor was van meters afstand te horen. "Alsjeblief, laat mij super mager worden, en wil je mij kietelen" smeekte ik Patricia. "Maar lieverd, je vergaat van de honger" zei Patricia met wat luide stem. "Die honger kan mij niets schelen. Ik wil graag graatje mager gekieteld worden" zei ik wat geémotioneert terug.

wordt vervolgt.......