EPISODE 54


TEVREDEN EN EEN ZWARE ARBEIDSDAG



“Zo,” zei hij, “nu zitten we hier, er zijn dingen gebeurd die onze club en vriendschap in gevaar brengen, ik wil nu de waarheid horen. Erik, jij had de leiding gisteren, jij vertelt wat er gebeurd is, jij, Gaby, luistert goed, vertelt hij iets verkeerd of fout dan corrigeer je dat gelijk, ik neem jouw woord als de waarheid. Jij bent het slachtoffer in mijn ogen dus jouw woord is de waarheid, maar wel de waarheid verlang ik van je.” “Ja Doc,” zei ze nederig. “Ho, niks nederigs nu, jij bent nu onze gelijke.” Erik begon te vertellen van het e-mailtje af, ze hoefde niet in te grijpen, hij vertelde rustig het verhaal tot in detail, zonder het te verdraaien, hij was klaar. Doc zei tegen haar: “Je hebt niet onderbroken, dat betekent dat dit de waarheid is of is hij soms iets vergeten?” “Nee Doc, dat is het,” antwoordde ze. “Nu wil ik van jou horen wat jou zo deed opzetten in woede,” zei hij. Ze vertelde haar verhaal zoals ze eerder aan Bert had verteld, hij vroeg: “Nog meer Gaby?” “Nee Doc,” zei ze. “Ik ben het met je eens, jij hebt hen terecht op de deur gewezen, dit is geen afspraak in de club. Ik weet dat je makkelijk toegeeft en je dan geeft om het te volbrengen, dus jouw reactie was zeer terecht, jij moet nu een straf voor hen bedenken,” zei hij. “Nee Doc, geen straf,” zei ze, “ik wil dat ze me respecteren om mijn gevoelens en mijn geweten. Ik heb Bert gezegd als dit vanavond niet geregeld wordt dan heeft hij alleen nog zijn verloofde en kan de club van vier naar een andere hoerige slavin uitkijken, dan ben ik geen red slavin meer. Jullie kunnen me chanteren wat je wilt, maar een vrouw tot prostitutie dwingen is hier in Nederland een zwaar vergrijp zoals jullie weten, dus ik klaag jullie dan aan voor vrouwenhandel,” zei ze. “Dat begrijp ik Gaby, het is je recht, dus heren, je hoort het, ze spaart jullie weer en heeft een wens die nog terecht is ook, ik kan dat haar niet weigeren,” zei hij. Toon begon: “Ja, wij hebben haar wel onder druk gezet, ik ben net zo schuldig, ik ben zondagavond ermee begonnen, dus het zijn niet alleen Bert en Erik.” “Nou, jullie gaan naar haar cel, ik wil van jullie een duidelijk antwoord hebben hoe je met Gaby verder wilt,” zei Doc, “Gaby krijgt het laatste woord of ze jullie en mij nog als meesters aanvaardt, weigert ze jullie oplossing is ze vrij te gaan en staan waar ze wil, zonder dat jullie haar iets kunnen dwingen of beheersen.” Ze stond op, schonk nog koffie in, ze zag de spanning op Doc zijn gezicht, het duurde een half uur eer ze terug kwamen. Bert nam het woord en stelde voor om haar niet meer haar mentaliteit te behandelen en onder druk te zetten. En voorlopig op maandag geen opdrachten meer en als er om zes uur geen opdracht was kan ze gaan waar ze wil en spontaan op familiebezoek. En dat in België haar kleding op drie werd gezet. “Wat vind je Gaby?” “Ik zal dit aanvaarden,” antwoordde ze, “dat geldt dan voor jullie alle vier.” “Ja Gaby, voor alle negen.” “Nou, ik wil een correctie, want ik wil dat ik in België toch verplicht nummer twee moet dragen,” zei ze. “Je maakt het nu voor jezelf weer zwaarder,” zei Doc. “Ja Doc,” zei ze, “dat was niet mijn probleem, ik vond dit sensationeel en uitdagend wat me stimuleerde. Alleen dat ze mijn sociaal gevoel wilden omdraaien op materieel bracht mij in paniek.” “Nou heren, kunnen jullie daar wat mee,” vroeg Doc. “Ja Doc,” zei Bert spontaan. Erik zei: “Ja maar dat betekent ook dat je door wilt gaan met je training op woensdag?” “Ja Erik, dat wil ik,” zei ze. Toon zei: “Ja, dus ook de cursus?” “Ja Toon, ook de cursus op donderdag, ik vraag je alleen om me de eerste keer niet zo'n mooi extreem outfit voor te stellen,” zei ze. “Ik was daar zeer verontrust over, ik heb nog een vraag.” “Zeg maar,” zei Doc. “Wat ik zondag bij Toon heb begrepen is dat mijn eigen stem niet meer telt, dat ik me zonder meer alles moet laten welgevallen wat jullie in je hoofd hebben, dat vind ik zwaar en onfair,” zei ze. “Wat wil je dan?” “Nou, dat ik van tevoren mag weten wat jullie plannen zijn met mijn lijf, dat wil ik en wat ik moet uitvoeren. Dat je me dwingt tot sex met jullie of andere aangewezen personen dat begrijp ik en verkies ik ook, maar dat ik geen woord heb in modificatie van mijn lichaam vind ik onfair. Ik bied toch ook mijn lichaam aan jullie aan voor jullie lusten,” zei ze. “Ja,” zei Doc, “daar zit wat in. Erik wat is je antwoord?” “Inspraak Doc,” zei hij. “Toon,” vroeg hij. “Inspraak, dat weet je, ik wil niks gedwongen,” antwoordde hij. “Bert?” “Inspraak Doc,” antwoordde Bert. “Doc, en uzelf?” vroeg ze. Hij keek haar aan: “Inspraak schat,” antwoordde hij. Ze kuste ze allemaal en zei: “Hier is jullie geile hoertje heren, als je nog wilt spelen, ga je gang, ik ben tevreden en er klaar voor.” Bert pakte haar, kuste haar warm op de mond, ze zag weer tranen, ze wreef ze weg. Erik pakte haar ook, Toon volgde, Doc ook. “Wat nu,” vroeg ze. “Lekker praten,” zei Bert. “Waar wil je me Bert,” vroeg ze. “Tussen ons schat,” zei hij, hij schonk cognac in, vier stuks. “Ik ben nu toch jullie gelijke,” vroeg ze. “Ja,” zei Doc. “Waarom maar vier cognac,” zei ze, “ik lust ook wat sterkers schat, dat hebben we allemaal verdiend.”
Toon gaf haar zijn planning voor de shows, ze keek. “Dat is snel,” zei ze, het werd ongedwongen gezellig. Doc vroeg hoe het op haar werk ging, ze had het druk met de verbouwing: “Het is wel even wennen, maar nu is nog iedere dag een verassing geweest,” zei ze. Erik vroeg of een van ons op donderdag bij haar ouders de deur wou openen. “Ik,” zei ze, “jouw mensen lusten toch ook een bak koffie. Ik ben er de hele dag bij, dan doe ik mijn tuinbroek aan, jouw mensen lekker maken met mijn mooie borsten.” Hij lachte: “Ik zal je maar niet uitdagen anders moet Toon vannacht aan het werk om een hoerige tuinbroek voor je te maken.” Ieder lachte. “Ja,” zei Erik, “met zulke opmerkingen daag je ons wel uit.” “Dat weet ik Erik, maar dat was nu niet de bedoeling, maar als een joke bedoeld,” zei ze. “Doc keek op zijn horloge; “Kom, we gaan schat, jij moet op tijd slapen, rust maar uit zonder spanning, ik hoop dat je tevreden bent.” “Ja Doc,” zei ze, “ik dank jullie allemaal voor jullie begrip, ik zal me inzetten om het naar jullie wensen te vervullen. Dus Toon, jij komt mij donderdagavond ophalen.” “Ja red slavin, houd je naakt, dan kleed ik je hoerig aan,” zei hij. “Dank je Toon,” zei ze, “ik verheug me op je creatie.” Ieder kuste haar op de mond, ze liet ze uit.
Bert was aan het opruimen, ze pakte hem vast, kuste hem op de mond terwijl hij naar de keuken liep, hij stapte door, ze ging op zijn tenen staan en stapte met zijn beweging mee. Hij pakte haar onder haar billen, zette haar op de aanrecht, hij begon haar te liefkozen, ze ontving dit met graagte, hij was teder, pakte haar op, droeg haar naar de logeerkamer en draaide zijn kast open. Ze kon niet zien wat er allemaal in zat, hij haalde er een mooi pakje uit en zei: “Dit was mooi schat, dit heb je verdiend voor je oprechtheid, je hebt ons fair behandeld. Ik had gedacht dat je je op ons zou wreken.” “Bert, hoe durf jij dat van mij te denken,” zei ze. “Ik zou niet willen, dan had ik nog liever een zware foltering gehad dan wraak op jullie te nemen, dat is tegen mijn geweten, dat ligt niet in mijn aard, wraak is voor de zwakkelingen.” Hij kuste haar: “Wil je dit morgen aan schat?” Ze zei: “Wat is de truc Bert?” “Dit,” zei hij, “deze klemmetjes op je tepels, deze blijven vast geklemd.” “Smiecht dat je bent,” zei ze, “maar ik trek het voor je aan schat, dat weet je, ik weet dat je me op een geil peil wilt houden.” “Ja schat, dat wil ik maar al te graag,” zei hij. “Bert, mag ik wat vragen?” “Ja natuurlijk,” zei hij. “Jij hebt gisteren die bontjasjes laten zien,” zei ze, “mag ik de panter even aan? Ik wil zien hoe het mij kleurt, daar ben ik zeer benieuwd naar.” “Ja hoor, kom maar,” zei hij, ze liepen naar haar cel, ze klemde zich om zijn middel, hij om haar hals, ze was tevreden, alles was geregeld en er waren geen verliezers of winnaars, maar tevreden vrienden. Ze zei: “Bert, we hebben het goed opgelost, iedereen is tevreden, ik denk dat ik er nog warmere vrienden aan over houd.” “Dat denk ik ook schat,” zei hij, “je hebt niemand voor het blok gezet maar het juiste compromis uitgewerkt. Je hebt meer gegeven dan wij van je verlangden. Kijk, hier is het jasje.” Hij pakte de laarsjes en de kousen en begon haar uit te kleden. “Zo, nu de kousen aan schat,” zei hij, “hier zit wel een jarretelgordel bij.” Hij gaf het, ze deed hem om, ze bevestigde de kousen, deze waren kort dus de boorden kwamen hoerig onder het jasje uit. Ze schoot in het jasje, duwde haar borsten er doorheen, ze ging voor de grote spiegel staan. “Bert, dit is sexy, nog mooier dan de zwarte,” zei ze. “Ja, dit wordt favoriet weet ik wel,” zei hij. “Wat vind jij ervan Bert,” vroeg ze. “Ik kan je zo opeten, zo lekker zie je eruit schat,” zei hij. “Heb je honger,” vroeg ze. “Waarom schat,” vroeg hij. “Anders begin je maar te kluiven aan je red slavin,” antwoordde ze. “Deugniet dat je bent,” zei hij, ze lachte, ze liep naar de kamer, ging op de divan zitten en zei: “Hier zit je femme fatale meester.” Hij pakte de camera, maakte foto's: “Kom eens staan, ja voor het gordijn, zo,” zei hij. “Die gaan we in je portofolio zetten.” Hij sloot de camera aan, hij opende haar file. “Waar komen deze foto’s vandaan? Wat zijn die mooi sexy schat,” zei hij. “Die heeft "R" gisteren genomen om ons zwarte speelgoed op mijn verzoek te verleiden,” zei ze. “Ik heb ze haar laten zien en ze er warm mee gemaakt.” Hij wisselde het file, opende het van Wendy, ze zag een serie foto's. “Wat is ze mooi Bert.” “Ja, ze heeft haar kut ook hoerig laten fotograferen.” “Heb je nog een pakje? In het wit als het kan,” vroeg ze. “Ja ligt in mijn wagen,” zei hij. “Dan geef ik dat haar morgen cadeau,” zei ze. “Ja, dat is leuk,” hij las: “Dit is zo'n zelfde emotioneel persoontje als ik, ik denk nog iets sterker emotioneel getint. We moeten haar voorzichtig in ons plan erin brengen Bert, ze heeft een zware jeugd gehad, dus we moeten haar vertrouwen geven en winnen voor ons doel.” “Ja jij kent ze,” zei hij. “Nou, over een week of twee nodig ik haar een lang weekend bij ons uit, dan gaan we sexy op stap. Ik probeer om haar in zo'n jasje te krijgen, ik de tijger, zij de witte, jij zorgt voor kutklemmetjes om haar de dogketting aan te leggen en jij begeleidt ons aan de bulldogketting door Antwerpen,” zei ze. “Jij in het midden, wij naast je, ik wil haar volgende week met jou mee uit eten nemen hier in de buurt om jou te leren kennen.” “Dat is niet slecht,” zei hij. “Maar niet te exclusief,” zei ze. “Waarom niet,” vroeg hij. “Dat wordt te veel, ze is niet meer dan een droge boterham gewoon,” antwoordde ze. “Ze heeft zeer sober geleefd.” “O, bedoel je zo,” zei hij, “ik weet een leuk restaurant hier in de buurt,” zei ze. “Reserveer voor maandag,” zei hij. “Goed,” antwoordde ze. “Kom schat, naar bed,” zei hij, ze kleedde zich uit. “Ik ga je lekker insmeren schat, ik heb nog een lekkere balsem voor je huid,” zei hij. “Kom op je bed Bert, kom naast me vannacht,” zei ze. “Ja schat, ik zal je lekker vasthouden,” zei hij. “Dat wordt een sport schat, ik met de spreidstang tussen mijn knieën,” zei ze. “Wil je dat dan niet, gewoon 44,” vroeg hij. “Ja Bert,” zei ze, “jij wilt me geopend, dus ik vervul je wens dan kan je me aan een borst en aan mijn kut vasthouden zonder dat ik iets kan inbrengen.” Hij zei: “Wat de divan betreft, dat is alleen maar een middel om je schaamte weg te krijgen, je hoeft daar niet altijd meer geopend op, ik zal het zo doen, als jij mij niet goed volgt bij een opdracht wat betrekking heeft op je schaamte, dan word je straf een week geopend liggen.” “Ja Bert, dat vind ik fair,” zei ze, “dat heeft zin en een geldige reden, dus ik mag er ook op gaan liggen met gesloten benen om te ontspannen?” “Ja schat,” zei hij. “Dat vind ik heerlijk, het is een fantastisch meubel,” zei ze. “Ja, vind je?” zei hij, “er zou er bij mij ook een moeten komen.” “Maar je hebt niet zoveel ruimte,” zei ze. “Maar straks zie ik in ons nieuwe huis een hoek in de kamer met twee om ons te ontspannen, een voor jou, een voor mij, misschien nog een meer voor Wendy, onze ontspanruimte van alle gemakken voorzien, klein barretje, koelkast, stereo-tv, filmdoek, dvd, leesvoer, alles. Een zeer warme, intieme ruimte, ons privé, niet voor vrienden.” “Nu zeg je me wat. Ik heb nog een ruimte naast het zwembad die nutteloos is, nou zeg, vlakbij de sauna en douche, dat wordt ons privé, wat nu de keuken en de wc voor mij is, daar zijn we Bert, Gaby en misschien Wendy,” mijmerde ze. “Ik laat dat morgen gelijk door de architect bekijken,” zei hij. “Ja, een intieme ruimte met spiegels en verlaagd plafond, alle soorten sfeerverlichting,” mijmerde ze verder. “Komt in orde schat,” zei hij. “En dan van die zachte pelzen op de divans met veel tule en zijde, tapijten op de grond, de haremkamer schat. En jij de eunuch,” zei ze. Hij lachte, “ik de bediende zeker,” zei ze. “Als dat kan, zou niet weg zijn,” zei hij. “Bert, ik geniet nu al van de gedachte, jij met zo'n grote waaier naast ons om ons te koelen, tulband om,” zei ze. “Ik zie het helemaal zitten,” zei hij. “Ik niet schat,” zei hij, ze lachte hardop.
“Kom, nu slapen,” hij legde haar op bed, sloot haar in de kluisters, deed haar de spreidstang aan, ze lag op haar zij met een been in de lucht, hij kroop achter haar, ze kroop in zijn schoot, lekker knus met gespreide benen. Hij pakte haar zoals ze had voorgesteld, ze kirde van plezier en zei: “Ja Bert, dit is het.” Plots begon Bert hardop te lachen, ze vroeg wat er nou weer was, hij wees naar het verlaagd plafond, hij zag het latex korset aan de spiegels bevestigd met de tape. “Jij kleine dondersteen dat je bent,” zei hij. “Ja,” zei ze, “je moet toch wat als je in je waardigheid wordt gekwetst en dat wilt beschermen tegen wellustige ogen?” Hij stond op, pakte het eraf, hij gooide het in een hoek en zei: “Mijn kleine genotslavin,” terwijl hij haar knuffelde. Hij maakte haar knieën los en zei: “Schat, voorbij met dit circus, ik zal sneller tevreden met je moeten zijn en meer geduld moeten hebben met mijn schat. De planning gaat overboord wat betreft het tijdschema, maar de onderwerpen blijven wel van toepassing, maar gewoon op volgorde als jij er aan toe bent schat.”
Ze draaide zich om en kuste hem: “Ja, ik wil wel alles uitproberen wat je gepland hebt voor me Bert,” zei ze. “Daar houd ik je aan,” zei hij. “Dat mag je schat,” zei ze en viel in zijn strelende armen in slaap.
‘s Morgens werd ze monter wakker, vrolijk uitgerust, Bert stond in de deur met het ontbijt, ze kletsten nog na over gisteren, ze gingen uit bed, ze douchte zich, deed haar haar, ze vroeg Bert of haar haar los mocht. Hij kwam met het outfitje en zei: “Zo meid, eerst kousen en jarretel aan, dan schoentjes, rokje, ik doe je het jasje aan met de truc speciaal.” “Bert, deze lengte is echt mooi voor mijn burgerwerk,” zei ze, “sexy maar niet te overdreven, ruim, mijn mooie benen in de volle lengte zichtbaar, een mooie aftekening van mijn taille en daar mijn mooie volle borsten bovenop.”
Hij deed haar het jasje aan, knoopte het dicht: “Zo, nu de truc,” zei hij, hij pakte haar tepel, er zaten bolle knopen op tepelhoogte, hij kneep op de knoop, deze schoot open, hij zette er haar tepel tussen en liet het dicht klappen. Ze gaf een gilletje van genot, dat deed hij ook bij de andere, toen haalde hij een klein kastje uit haar zak, liet het zien, er zat een draaiknopje op en een drukbutton. Hij draaide voorzichtig aan de knop, drukte op de button, ze kreeg een kleine erotische prikkel door haar tepels, ze kirde, dat was fijn. “Als je je op je werk wat wilt stimuleren heb je hier je truc speciaal schat,” zei hij. Ze kuste hem, hij ging haar op een afstand staan te bekijken. “Draai eens Gaby,” zei hij, “ja meid, je hebt gelijk, dit is een zeer mooie lengte en een hoerig silhouet, je gemodificeerde vormen springen eruit.” Ze kuste hem, hij zei: “Kom meid, werken.” “Ja,” zei ze, “ik wil Wendy's belevenis horen.” Hij kuste haar teder, ze liep vrolijk weg terwijl ze even haar truc speciaal testte op de galerij, maar de smiecht had het knopje voluit open gedraaid. Ze drukte op de knop, ze gaf een gil, sprong omhoog, ze hoorde Bert gierend van het lachen in de deur staan. Ze keek om, hij gaf een knipoog, ze draaide het knopje terug en probeerde het nog eens in de lift, nu had ze de behaaglijke stand gevonden.
Ze reed snel naar de zaak met haar truc speciaal aan. Wendy was al op kantoor, ze vroeg: “Kom even op mijn kantoor en vertel hoe het gisteren was.” Ze vertelde zo gehaast dat ze haar moest afremmen, Wendy gaf haar een mapje, ze bekeek ze en zei: “Wat mooi Wendy.” “Ja dit is voor u,” zei ze, “ik heb er ook een gehad.” Ze zei dat ze met de eerste glamourfoto's moeite had gehad omdat haar poesje zichtbaar was, maar "R" had haar gerustgesteld. “Ik kreeg een lekker gevoel toen "R" met een kammetje mijn kuthaartjes kamde,” vertelde ze. “Ja, maar dat is normaal schat, dat is nou wat je ouders je bijgebracht hebben, je eer als jong meisje te bewaren tot je volwassen bent,” antwoordde Gaby. “Maar ik ben niet jong meer, ik ben volwassen,” zei Wendy. “Ja, maar ik ben ouder dan jij, maar er is altijd een moment als ik met mijn vriend speel dan komt dat toch altijd even boven, al denk je dat je het beheerst,” zei Gaby. Ze stopte de foto's in haar tas, gaf Wendy het pakje en zei: “Niet open maken schat, niet voor maandagmorgen als je het aantrekt.” “Maar ik ben zo nieuwsgierig Gaby,” zei ze. “Daarom juist,” zei Gaby, “dat heeft nou ook met SM-spel te maken, niet je lichaam maar je geest op de proef stellen en ik wil maandag eerlijk van je horen wanneer je het geopend hebt.” “Ja Gaby,” zei ze, “jij maakt het wel spannend voor mij.” “Dat is nou de bedoeling in het spel,” zei Gaby, “net zoals jij het in het weekend bloot onder je jurkje loopt voor de sensatie. Als je op een moment de juiste ontmoet is dit zo'n sensatie met als climax het moment dat je het aantrekt.” “Ik zal het proberen Gaby om het vol te houden,” zei ze. “Mag ik je een raad geven,” zei Gaby, “je moet dit pakje zo weg leggen dat je het honderd keer tegen komt, iedere keer moet je er aan herinnerd worden dat je tot maandag moet wachten.” “Dat is gemeen van je hoor,” zei ze. “Ja, dat klopt,” zei Gaby, “maar als je de boekjes goed doorleest zie je vanzelf wat de bedoeling is met deze opdracht van mij. O ja, maandagavond niks bespreken, jij gaat met mij en Bert lekker uit eten. Hij betaalt en heeft een verrassing voor je. Je draagt deze outfit, we pikken je bij je thuis op, oké? En durf eens te weigeren.” “Ja Gaby, ik ga mee. Ik zal het proberen Gaby,” zei ze. “Nee, je moet het jezelf afdwingen,” zei Gaby. “Oké,” zei ze. “Ik wil jou proberen kennis te laten met je eigen ik waar je nog nooit kans voor hebt gehad,” zei Gaby, “ik zal hier op de zaak ook het uiterste van je vergen om je te laten voelen hoe je in elkaar steekt. Dit is niet om gemeen tegen je te zijn of om je te pesten, maar om je sterk te maken voor je toekomst, wat die ook mag wezen. Ik vind je een lieve meid, maar niet sterk genoeg voor deze maatschappij. Ik zou niet willen dat er iets gebeurt waar je niet op voorbereid bent en dat je ergens op in gaat wat je niet gewild had als jij jezelf goed gekend had. Je mag me altijd raad vragen tussen de middag. Je mag je problemen met me bespreken, hoe intiem ook, ik zal je mijn beste advies geven of je ergens naar verwijzen waar je raad krijgt.” “Dank je Gaby,” zei ze. “En nu aan het werk schat, we hebben veel te doen,” zei Gaby, “eerst de postvergadering, daarna zet je de vergaderzaal zo om voor de bespreking met de aannemer, jij moet alles alleen notuleren, dat wordt een hele klus voor ons twee.” “Ja Gaby,” zei ze. “Zo en nu naar Dave,” zei Gaby. De post was zo een probleem voor Dave om op te lossen, Dave bood zijn secretaresse aan om bij de vergadering te zijn met de aannemer, dat weigerde Gaby. Ze vertelde dat Wendy dit met haar samen moest klaren om haar goed in te werken. “Dit is voor haar de opdracht te laten zien wat ze waard is voor het bedrijf,” zei Gaby. Hij antwoordde gelijk: “Als je deze taak naar Gaby's en mijn wens tot een goed einde brengt krijg je gelijk je vaste aanstelling Wendy.” Ze schrok: “Dat meent u toch niet,” vroeg ze ongelovig. “Ja meid, maar dit is wel een project dat ik inschat voor drie maanden,” antwoordde hij. “Dank u Dave,” zei ze, “ik zal me extra inzetten.” “Oké,” zei Gaby, “nu de vergadering met het kader.” Deze hadden weer eens mensen te kort wegens ziekte, verder was de productie weer op peil. Ze sloot de vergadering terwijl ze de chefs van de technische dienst en de tekenkamer opdracht gaf om stand-by te blijven, ze had ze nodig in de vergadering met de aannemer, ze zou ze oproepen als ze begonnen. Ze vroeg gelijk of er nog een ordnerkast ergens beschikbaar was en om deze op de kamer van de secretaresse te plaatsen. Dat kwam in orde, zo, dat was geregeld, ze gaf Wendy de opdracht deze kast alleen voor de renovatiepapieren te gebruiken, zodat alles bij elkaar bleef. Ze zei tegen Dave dat ze Pam zou gebruiken voor het medicusproject, dan kon zij hem op de hoogte houden, dat was een goed idee.