De bruid

Het was zondag 4 januari 2004. De kerstbomen brandden in de meeste huizen nog.
Het afgestoken vuurwerk lag nog op straat. Karen had de dag
ervóór nog haar 30e verjaardag met haar verloofde Steven en haar
familie gevierd. Morgen zouden ze gaan trouwen. Steven was een lieve,
geïnteresseerde, geduldige, trouwe en eerlijke man.
Het was een opeenstapeling van feestdagen en Karen was nog nooit zo gelukkig
geweest. Op zondag was Steven naar zijn vrijgezellenfeestje. Dat was Karen
bespaard gebleven. Haar vriendinnen hadden allerlei plannen maar Karen zei dat
dat echt te druk zou worden en dat werd gerespecteerd. Karen had de hele dag
voor haarzelf en ging lang in bad, lezen en zichzelf in de spiegel bekijken in
haar trouwjurk.
Karen was heel knap. Ze had halflang donker haar, dat soms de helft van haar
fraaie gezicht bedekte, donkere ogen, witte tanden en had een mooie, heel licht
gebruinde huid. Ze was 1.73 meter en behoorlijk slank, met brede heupen en een
slanke taille. Ze was verder ook heel erg lief. Ze gaf les op de
sociologiefaculteit van de Universiteit van Rotterdam en was de meest populaire
docente van de sociologievakgroep. Dat was zeker gunstig voor het vak, want
vrijwel iedereen zorgde dat hij of zij goed voorbereid naar het werkcollege
ging.
Ze kleedde zich altijd heel leuk. Meestal droeg ze een rokje met een blazer,
maar soms ook een spijkerbroek. Als het erg warm was kwam haar rokjes nog
weleens tot 20cm boven haar knieën.
Het zal waarschijnlijk duidelijk zijn dat er nogal wat jongens waren die haar
leuk vonden. Ze maakten opmerkingen over haar en fantaseerden er, al dan niet
met elkaar, over wat ze allemaal met haar zouden willen doen. Er waren ook wat
meisjes onder de sociologiestudenten die weliswaar gewoon een vriendje hadden
maar die er helemaal geen bezwaar tegen zouden hebben gehad om een keer bij
Karen thuis te komen en naast haar in slaap te vallen en wakker te worden.
Michael, een van de jongens die har werkcollege altijd bezochten, was het meest
gek op haar. Hij was 25 en was bijna aan het einde van zijn studie. Het was een
knappe, erg mannelijke jongen van 1.87, met kort donker haar, staalblauwe ogen
en een licht getraind lichaam. Zijn vrije tijd bestond voornamelijk uit het zo
perfect mogelijk maken van zijn sociologiehuiswerk en over het denken aan zijn
sprookjesprinses, zoals hij haar zag. Hij was best jaloers op Karens vriend.
Michael dacht aan de Kerst die Karen ongetwijfeld met Steven had doorgebracht,
aan de manier waarop Steven haar hand zou vasthouden terwijl hij haar vertelde
hoeveel hij van haar hield. Aan de manier waarop ze Oud & Nieuw en Karens
verjaardag hadden gevierd. En nu ging Karen bijna trouwens. Michael kon, terug
op zijn studentenkamer, zijn tranen maar ternauwernood bedwingen.
Hij had een maand eerder het geluk gehad om bij Karen thuis te komen. Karen was
ziek en had een van haar boeken nodig, die op school stonden. Michael had dit
via een collega van haar vernomen en had aangeboden het boek te gaan brengen.
Karen was hem er enorm dankbaar voor en ze dronken die middag wat thee en hij
had zelfs wat dingen voor haar in huis gedaan, want Steven was op dat moment in
het buitenland. Van zijn gevoelens voor haar had hij geprobeerd niets te laten
merken. Maar had nam aan dat Karen wel had gemerkt dat hij om haar gaf.
Michael wist dat Karen die dag alleen was en besloot haar op te zoeken. Rond
13.00 uur belde hij aan. Karen, was zichzelf op dat moment in de spiegel aan
het bekijken in haar trouwjurk. Het was een prachtige lange witte jurk. Ze had
de sleep van drie meter nog niet om, maar ze zag er nu al beeldig uit. Ze droeg
platte witte schoentjes en verder alleen een wit zijden onderbroekje en een
bijpassende bh. Ze liep naar de deur, keek door het spionnetje, was heel
verbaasd om te zien dat het Michael was en opende de deur.
"Michael," zei ze, nog steeds verbaasd, "Wat doe jij hier?"
"Hallo mevrouw,"zei hij beleefd, "Ik wilde graag even gedag komen zeggen en
kijken hoe het met u ging."
"Dat vind ik erg lief van je, op je vrije dag. Heb je zin om even binnen te
komen en iets te drinken?"
"Graag, mevrouw."
"Zeg maar gewoon Karen hoor, Michael."
"OK, Karen."
Karen liep voor hem uit naar de woonkamer en bood hem aan op de bank te gaan
zitten.
"Wat wil je drinken?"
"Heb je iets van frisdrank?"
"Ja hoor, is cola goed."
"Ja, prima."
Karen liep de keuken in en Michael wilde per ze zeggen dat hij vond dat Karen
er mooi uitzag.
"Karen," zei hij toen ze de kamer inliep met twee glazen cola en naast hem op
de bank ging zitten.
"Ja, Michael."
"Ik hoop dat je het niet erg vindt dat ik het zeg, maar ik vind dat je er echt
ongelooflijk mooi uitziet."
"Meen je dat? Waarom zou ik dat erg vinden. Da's toch juist lief."
"Ben blij dat je er zo over denkt. Ik denk dit inmiddels al twee jaar en ik
wilde het gewoon even zeggen. Ik bedoel, ik weet dat je gaat trouwen en ik heb
er alle respect voor, maar ik vind je echt prachtig. Zolang als ik leef heb ik
nog nooit een meisje of een vrouw gezien die ook maar half zo mooi is als jij.
Ik vind je gewoon een sprookjesprinses."
Karen begon te blozen en keek weg.
"Wat lief van je, zeg. Ik wist helemaal niet dat je dat vond."
"Vanaf het moment dat ik je voor het eerst zag vond ik dat al. Ben trouwens
blij dat ik het eindelijk heb gezegd. En met die trouwjurk zie je er helemaal
onbeschrijflijk buitenaards mooi uit. Je verloofde heeft echt zoveel geluk. Ben
best een beetje jaloers op hem."
"Ik vind dat je heel erg overdrijft, maar wel op een lieve manier."
"Ik zie het niet als overdrijving hoor."
Michael keek naar haar mooie gezicht en begon opgewonden te raken. Hij wist
niet helemaal hoe hij het met haar moest aanleggen, en zeker gezien het feit
dat ze ging trouwen leek hem dat niet gemakkelijk.
"Ik wil je," zei hij opeens, eigenlijk tegen beter weten in.
"Wat wil je?" vroeg Karen, die geen idee had wat Michael bedoelde.
"Jou wil ik. Ik heb zin in je. Ik heb al twee jaar zin in je."
"Mijn God...je weet dat ik ga trouwen...hoe kun je dat zeggen," reageerde Karen
geschokt. "Ik heb liever dat je weggaat," voegde ze eraan toe.
"Er is niets wat ik liever wil dan jou, prinses."
Ze voelde zich gevleid maar wilde dat hij wegging. "Michael, als je nu weggaat
zal ik dit gewoon vergeten."
"Maar ik wíl niet dat je dit vergeet, prinses."
Hij legde zijn handen op haar schouders en bracht zijn lippen naar de hare.
'Wat ruikt hij lekker,' dacht Karen, maar ze verwierp die gedacht meteen, want
ze was natuurlijk verloofd.
Dolverliefd keek hij in haar ogen en zei "Wat ben je lief en zacht en warm en
mooi en wat ruik je lekker."
Zijn mannelijke charme deed haar smelten maar ze probeerde met alle macht om
zich tegen haar gevoelens te verzetten. Ze dacht aan hoe aardig Steven was. Ja,
aardig, lief, attent, vriendelijk, geduldig, eerlijk, oprecht, trouw. Ze hield
heel veel van hem. Hij was er altijd voor haar; had geen interesse in andere
meisjes; luisterde naar haar; zorgde voor haar. Ze miste hem als hij weg was.
Maar ja, hij was voornamelijk heel erg aardig. Hij was meegaand. Michael was
autoritair en daarvan kreeg ze kriebels in haar buik. Michael vroeg dingen
niet, hij zei ze. Hij zou niet vragen of hij haar mocht kussen; hij zou het
gewoon doen. Hij zou niet voorzichtig gaan aftasten of hij met haar mocht
vrijen; hij zou gewoon zijn gang gaan. Hij wachtte niet af; hij nam het
initiatief.
"Stop, niet doen," protesteerde ze, terwijl zijn lippende hare steeds dichter
naderden.
Hij liet zijn handen van haar schouders afglijden over haar armen en keek haar
doordringend aan. Ze keek hem bang aan, maar hij stelde haar gerust.
"Ik ben zo gek op je, prinses," zei hij, terwijl hij haar nog steeds
doordringend en bewonderd aankeek.
"Dit kan niet; ik moet je echt vragen om te gaan," zei ze, terwijl ze heel
licht wanhopig begon te klinken.
Hij negeerde hij haar en drukte zijn lichaam tegen het hare aan. Ze voelde iets
in zijn broek steeds groter worden. Opeens kuste hij haar. Ze probeerde hem weg
te duwen uit plichtsbesef, want ze vond het heerlijk.
"Nee, stop, stop, stop," jammerde ze, al genoot ze er ook van.
Hij begon haar hals te zoenen en daar was ze heel gevoelig.
'Hij kan er wat van zeg,' dacht ze, terwijl ze zijn ding tegen haar buik voelde
kloppen. Maar onmiddellijk bedacht ze hoe slecht het was wat ze deed. Uit alle
macht probeerde ze hem weg te duwen maar ze merkte dat hij veel sterker
was?veel sterker dan zij en ook veel sterker dan Steven, die ze in
een soortgelijke situatie vermoedelijk wel zou hebben aangekund.
Michael duwde haar met haar rug tegen de bank en probeerde koortsachtig haar
jurk naar omhoog te doen. Hij stopte even om zijn spijkerbroek en boxershort
omlaag te doen. Zijn paal was veel groter dan die van Steven en het was een van
de mooiste exemplaren die ze ooit te zien zou krijgen. Ze had zin in
hem?meer dan ze kon zeggen. Maar het was verkeerd.
"Hou op," zei ze en ze begon zich steeds heviger te verzetten. Maar Michael
hield haar in bedwang en ging met een van zijn handen langs haar blote benen.
Hij stroopte haar jurk op tot over haar heupen en keek verlangend naar haar
hagelwitte zijden bikinislipje. Hij bracht haar vingers naar de zijkanten van
het broekje om het langs haar benen naar beneden te trekken. Ook Karen bracht
haar handen naar haar slipje, want ze wist dat het moment dat haar slipje langs
haar benen zou glijden het point of no return zou zijn. Alsof ze aan het
touwtrekken waren trokken beiden aan het dure slipje. Karen trok het omhoog;
Michael trok het omlaag. Michael gaf Karen met zijn vlakke hand een klap in
haar gezicht. Ze zou verontwaardigd en boos moeten zijn, maar het wond haar
juist op. Langzaam gleed het slipje naar beneden, want Karen kon Michaels
kracht gewoonweg niet aan. Hij slikte even toen hij haar kutje zag. Het was
helemaal kaal en gesloten en zag er heel lief uit.
Nu was Michael niet meer te houden. In één keer rukte hij Karens
slipje naar beneden, langs haar dijen, knieën, kuiten en ten slotte over
haar voetjes en hij stopte het snel in de zak van zijn jack, als souvenir.
Ondanks zichzelf draaide Karen, die ook te ver heen was om te zien wat er met
haar slipje was gebeurd, zich nu naar hem toe en keek hem aan. Ze draaide met
haar kont en ze beantwoordde nu zijn vurige kus.
Inmiddels dol van verlangen legde Karen haar zachte handen op zijn billen.
Michael gleed wat naar beneden en bracht zijn lippen bij haar poesje.
Voorzichtig kuste hij haar daar en snoof haar heerlijke parfum op. Maar hij
wilde meer en bracht snel zijn mond naar de hare. Toen bracht haar zijn
onderlichaam naar het hare. Karen legde een van haar benen over de rugleuning
van de bank. Met haar wijdopen kutje lag ze er wulps en gewillig bij, al was
haar bovenlichaam bedekt. Dat vond ze wel fijn, want hoewel ze mooie borsten
had, voelde ze zich altijd wat opgelaten als ze zo heel bloot was. Michaels
penis was nu zo stijf als wat en hij bracht hem richting kutje Karen.
Karen wist nu van geilheid niet meer wat ze moest doen. Ze ging trouwen, maar
alles wat ze wilde is door Michael genaaid worden. Michael maakte het in alles
duidelijk dat hij haar ging naaien.
"Als je maar niet denkt dat ik, nou ja, dat ik een sletje ben," stamelde
Karen.
"Nee, natuurlijk begrijp ik dat," zei Michael begrijpend.
"Jaaah, pak me," riep ze uit. Al haar schaamte, trots en waardigheid waren nu
verdwenen. Haar hele wezen was teruggebracht tot een geil meisje dat wilde
neuken met deze knappe, dominante jongen.
Ze raakte bijna buiten bewustzijn van genot toen ze Michaels penis tegen haar
poesje voelde. Hij besloot haar te laten smachten en liet zijn paal langs haar
benen glijden, waarbij hij aan spoor van voorvocht achterliet.
"Schiet op, neuk me!" zei ze gebiedend.
Michael besloot dat hij nu lang genoeg had gewacht en stootte zijn lul langzaam
bij haar naar binnen. Een condoom had hij niet om, maar ze was te ver heen om
er iets van te zeggen. Ze richtte zich was op om Michael hevig te kussen. Dit
was zoveel fijner dan dat geknuffel met Steven, wat wel gezellig was, maar niet
echt geil. 'Gezellig,' dacht ze, 'wat een woord zeg, met Steven is het alsof ik
met mijn kleine broertje aan het knuffelen ben. En het vrijen is wel romantisch
en ook wel fijn, maar dit is ontelbaar veel keer geiler.'
Michael penetreerde zijn sprookjesprinses met lange, diepe stoten. "Ahhhh, wat
ben jij nauw zeg!" zei Michael, terwijl Karen hem hevig blozend aankeek.
Hij ging onder in haar poesje bij haar naar binnen en kwam er bovenaan weer
uit, waarbij hij langs haar clitoris streelde. Ze vond het zalig om zich aan
deze knappe, ervaren, autoritaire jongen over te geven. Een van zijn handen lag
op haar dijen en de andere op haar platte buik, die hij voelde golven onder
zijn aanraking en door zijn penis, die binnenin haar tekeerging.
"Sn...sn...sneller...neuk...me...sneller...st...st...st...stoot...dieper...neuk......m'n.......kutje," bracht
ze hortend en stotend in een ritme dat door zijn stoten werd gedicteerd.
Michael beantwoordde haar gesmeek en stootte sneller en sneller. Haar gekreun
wond hem enorm op. En zij werd steeds geiler van zijn gegrom.
"Ik ga zo klaarkomen, ben je aan de pil," vroeg hij, in een rationeel moment.
"Ja hoor, spuit maar, liefje," zei ze, zich tot haar grote schrik realiserend
dat ze hem 'liefje' noemde. "Ik ga zo wel even op mijn hurken zitten en dat
loopt het er zo uit."
Die heerlijke beeldende uitspraak van haar was hem eigenlijk al te veel, maar
hij stootte in een almaar hoger tempo door.
"Ik...ga...sp...sp...spuiten."
"Ik...ben...ook...bijna...zo...ver," kreunde Karen.
Vlak voordat ze klaarkwam drong de hevigheid van de situatie helemaal tot haar
door. Hier lag ze dan, op de bank in het huis van haar en de man met wie ze
morgen zou trouwen, te neuken met de eerste de beste. Ze wist dat ze een sletje
was. Maar ze vond het zo heerlijk en ze ad zich nog nooit zo laten gaan. Haar
hele leven al was ze eigenlijk een keurig meisje (met een paar uitzonderingen:
zo had ze op haar 16e jongens op haar school afgetrokken voor een tientje om
leuke kleren te kunnen kopen en had ze zich tijdens haar studententijd een keer
door vijf jongens tegelijk laten naaien?maar goed, in het eerste
geval was ze gewoon single en in het tweede geval had haar vriendje ermee
ingestemd, voor een financiële compensatie van in totaal drieduizend
gulden.) Ditmaal zat ze gewoon fout. Maar op dit moment kon het haar niet
schelen. Ze wilde alleen maar klaarkomen, en daarop hoefde ze niet lang te
wachten.
"Ik ben klaar, ik ga," zei Karen, waarna zei hevig begon te kreunen en haar
handen onder Michaels overhemd liet glijden en met haar nagels over zijn rug
gleed.
"Ik spuit!" riep Michael en Karen voelde al zijn warme zaad in haar slanke
lichaam. Hij bleef maar komen. Steven spoot altijd maar een klein beetje. Dit
was heerlijk.
Aan elkaar vastgeklonken vielen ze uitgeput in elkaars armen. Michael hield
Karen stevig vast en kuste haar voorhoofd. Karen was bang at haar minnaar haar
na zijn orgasme zou verlaten, maar blijkbaar waren zijn gevoelens voor haar
dieper dan ze vermoedde. Ze kroop lekker weg in zijn sterke armen en voelde
zich net een klein meisje. Hij bleef zachte kusjes op haar voorhoofd geven en
streelde haar wangen. Karen maakt van de gelegenheid gebruik om haar
onderlichaam weer enigszins te bedekken. Ze begonnen elkaar weer te zoenen en
voor ze het wist had Michael weer een stijve. Opnieuw schoof hij haar jurk
omhoog over haar heupen, zodat haar onderlichaam weer naakt was. Toen ze merkte
dat hij haar opnieuw wilde pakken hielde ze hem even tegen, ditmaal met meer
succes.
Ze pakte zijn handen en vlocht hun vingers in elkaar. Ze vond dat altijd een
van de meest intieme dingen die er waren, maar degene met wie ze dat nu deed
was niet Steven maar Michael! Ze keek hem in zijn ogen en hij keek in de hare.
Michael keek nar haar alsof hij haar het mooiste vond dat hij ooit had gezien
en dat was ook zo.
"Ik hou van je," zei Michael.
"Ik ook van jou," antwoordde Karen, ondanks zichzelf, en voegde er geshockeerd
aan toe "Mijn God, ik kan niet geloven dat ik dat zei; ik sta op het punt om te
trouwen!"
"Ik wil nooit meer zonder je," zei Michael.
"Ik vind jou ook het einde lieverd, maar ik ga morgen trouwen?dat
weet je!" Ze keek op de klok in de woonkamer en zei: "Het is nog maar...oh nee!
Steven kan elk moment thuis zijn. Je moet gaan!"
Geschrokken trok Michael zijn boxershort en spijkerbroek omhoog en zijn
overhemd weer omlaag en hij maakte zijn riem vast. Karen trok haar jurk nu weer
helemaal kuis naar beneden, zodat ook haar benen weer zedig bedekt waren.
Karens woorden en gebaren maakten allemaal duidelijk dat Michael moest gaan.
"Je...je slipje," zei Michael, licht in paniek, toen hij Karens slipje
schuldbewust uit zijn jack haalde.
"Hou maar," zei Karen glimlachend, "ik heb er toch genoeg."
Ze gaven elkaar nog een vurige kus en Michael verdween. En het was maar goed
dat hij dat deed, want nog geen 5 minuten later kwam Steven thuis.
Karen had nog wat op de bank liggen dagdromen en toen ze Stevens auto voor de
deur hoorde stoppen liep ze snel naar de slaapkamer, om er vervolgens uit te
komen lopen alsof Steven haar had verrast. Toen Steven de voordeur opende en
riep "Schatje, ik ben thuis" kwam Karen de slaapkamer uitlopen. Pas toen
realiseerde ze zich dat ze haar trouwjurk aanhad. Dat bracht ongeluk. Bovendien
liep ze zonder slipje rond!
Steven zag haar en constateerde meteen dat het ongeluk zou kunnen brengen om
haar in haar trouwjurk te zien voor het huwelijk. Karen erkende dat. Ze keek
hem aan met een diep schuldgevoel. Maar wat Steven niet wist was dat dat
schuldgevoel niet het gevolg was van het feit dat ze zichzelf in haar trouwjurk
aan Steven had laten zien, maar van het feit dat het sperma van haar minnaar
van zo-even langs haar dijen sijpelde...

Hij komt enkele minuten nadat haar minnaar is vertrokken thuis en
treft haar in haar trouwjurk aan en wijst erop dat dit ongeluk brengt
vóór een huwelijk. Karen reageert berouwvol, maar niet om de
reden die Steven denkt.
"Ach, schatje, zo erg is het nu ook weer niet," stelt Steven haar gerust.
"Da's lief van je," reageert Karen.
"Maar ik zou nu wel iets anders aandoen," zegt Steven lachend, "want we moeten
natuurlijk niet de goden gaan verzoeken."
"Je hebt gelijk; ik ga meteen even in bad."
Karen loopt de woonkamer uit en gaat de badkamer binnen. Voorzichtig trekt ze
eerst haar witte schoentjes uit en dan, nog voorzichtiger, haar trouwjurk. Ze
hangt hem aan een hangertje en hangt dat aan een rail. Ze doet de deur op slot,
omdat ze op dit moment niet door Steven betrapt wil worden, en kijkt naar
zichzelf in de spiegel?een grote spiegel, die een meter breed is en
van de vloer tot het plafond loopt. Ze heeft een prachtig lichaam, al vindt ze
dat zelf niet. Blozend kijkt ze naar Michaels zaad op haar dijen. Karen stapt
in het bad en hurkt neer, om te zorgen dat Michaels sappen haar lichaam
verlaten.
Ze zet de kraan aan en laat zich onderuit zakken. Ze heeft zin in een lang,
warm bad. Ze doet extra veel badschuim in het bad, opdat er een grote berg van
schuim op het bad ligt, waarin ze zich heerlijk kan laten wegzakken.
Onderwijl denkt ze aan Steven, zijn liefde voor haar, aan haar
huwelijk?de grote dag morgen?en natuurlijk aan Michael.
Waar ze altijd zoveel moeite mee had was dat Steven alleen zin had in seks als
ze naast elkaar op bed lagen. Soms kwam ze in een blouse en zonder slipje de
kamer binnen als hij achter de computer zat en toonde hij nauwelijks interesse.
Zelfs als ze dan naast hem ging staan en een boek boven uit de kast pakte,
waardoor haar blouse omhoog schoof en haar blote billen te zien waren ging hij
gewoon door met werken. Iemand als Michael daarentegen zou haar op de grond
hebben geduwd en haar hebben genomen, welk moment van de dag of nacht het ook
was. Als ze weer eens met haar haren in een paardenstaart, haar middelgrijze
kasjmieren Ralph Lauren-plooirokje dat tot 20cm boven de knie kwam, haar
donkerblauwe kasjmieren Ralph Lauren-blazer, haar witte blouse, geruite
enkelsokjes, witte katoenen schoolmeisjesonderbroekje met horizontale strepen
en bijpassend bh-tje en donkerblauwe lakschoentjes langs hem paradeerde en met
haar kont liep te draaien typte hij gewoon door op zijn stomme laptop. En zelfs
als ze dan voor hem ging zitten op een fauteuil en zo uitdagend voorhem ging
zitten dat hij bijna haar slipje kon zien ging hij gewoon door met waar hij mee
bezig was. Michael zou in zo'n geval haar slipje kapot hebben gerukt en haar
genaaid hebben.
Het water had inmiddels de rand van het bad bereikt en ze zette de kraan uit.
Ze realiseerde zich opeens dat seksuele aantrekkingskracht eigenlijk de basis
vormde voor een relatie?ze had genoeg Viva-interviews gelezen om
daarvan overtuigd te raken. De relatie met Steven was begonnen als een
vriendschap...en was dat, als ze heel eerlijk tegen zichzelf was, ook altijd
gebleven. Als ze met elkaar vreeën of zoenden was het geen lust maar
liefde. Het was warmte, genegenheid, tederheid.
Karen en Steven kenden elkaar goed. Ze respecteerden elkaar, vertrouwden elkaar
en gaven oprecht om elkaar. Maar ze merkte dat ze op een tweesprong stond.
Ofwel ze zou met Steven trouwen en Michael laten weten dat wat eerder die dag
was gebeurd nooit meer opnieuw zou gebeuren; ofwel ze zou Steven vertellen dat
er die dag iets was gebeurd waardoor haar perspectief 180° was gedraaid en
dat ze niet met hem kon trouwen omdat ze verliefd was geworden op een van haar
studenten.
Ze wist niet wat ze moest doen, maar vond dat ze het aan Michael verplicht was
om hem en kans te geven. Ze liet het water weglopen en stond op. Ze droogde
zich af, deed een nachthemd aan dat maar net haar billen bedekte, deed
bijpassende sokjes aan en ten slotte een lief zachtroze bikinislipje. Maar
voordat ze de badkamer verliet bedacht ze zich, bracht haar handen onder haar
korte nachthemd, deed haar duimen in de rand van haar slipje en trok het uit.
Ze haalde even diep adem en liep de woonkamer in. Steven zat, zoals zo vaak,
naar Discovery Channel te kijken. Karen ging voor Steven staan en ging op zijn
schoot zitten met haar gezicht naar hem toe. Ze pakte zijn handen en legde ze
op haar heupen, opdat ze wist dat hij wist dat ze geen broekje aanhad. Ze begon
met haar onderbuik over zijn kruis te bewegen. Gelukkig kuste hij haar maar
daar bleef het eigenlijk bij.
Op momenten zoals dit wenste ze dat haar verloofde wat mannelijker zou zijn. Ze
wilde door hem overweldigd worden. Ze wilde dat hij haar zou gebruiken. Dat hij
haar zou pakken alsof hij een reu was en zij een teefje. Ze wilde dat ze beiden
dieren waren en dan hun menselijke eigenschappen plaats zouden maken voor
primaire verlangens. Maar helaas bleef het bij wat gezoen. Na ongeveer 10
minuten besloot ze het maar op te geven. Ze kuste Stevens voorhoofd en ging
naar haar slaapkamer. Tegen de tijd dat Steven klaar was met tv-kijken zou zij
al slapen.
Ze ging in bed liggen en probeerde te slapen. Maar ze was te onrustig en ze
voelde dat het uren zou duren voordat ze in slaap zou vallen. Ze deed het
bedlampje aan, pakte uit het nachtkastje de adressenlijst van haar studenten en
liep met de lijst en haar mobiele telefoon de badkamer in. Ze zette de douche
aan. Steven zou het vreemd vinden als ze twee keer achter elkaar in bad ging of
ging douchen. Maar hij zou haar tenminste niet horen. Met haar vinger gleed ze
koortsig naar de naam van de jongen die haar net zo had liefgehad. Michael
Kamp. Ze toetste het nummer in terwijl haar hart in haar keel bonsde. De
telefoon ging over maar toen hij vijf keer was overgegaan vreesde ze dat ze
zijn voicemail zou krijgen. Maar gelukkig nam hij op.
"Mééét Michael," klonk het enthousiast, en Karen besefte
meteen dat deze alleenstaande jongen het soort dilemma's dat zijzelf nu het
hoofd moest bieden ongetwijfeld niet zou kennen en zeker op dit punt niet zou
hebben.
"Michael," begon Karen wat bang.
"Karen, Karen, ben jij dat?"
"Ja, stoor ik je."
"Nee, natuurlijk niet, jij stoort me nooit," antwoordde hij, nog steeds
enthousiast.
Karen was opgelucht, want voor hetzelfde geld had hij afstandelijk gereageerd
en was alles voorbij. Aan de ene kant zou dat fijner zijn geweest, want dan zou
het haar beslissing om met Steven verder te gaan gemakkelijker maken. Aan de
andere kant zou ze het dan moeilijk hebben gevonden om te accepteren dat haar
avontuurtje met Michael niets had voorgesteld terwijl hij had gezegd dat hij
van haar hield.
"Wat ben je aan het doen," vroeg Karen, die dolblij was dat ze haar geliefde
weer sprak.
"Oh, niks, beetje aan het lezen," antwoordde Michael, die liever verzweeg dat
hij sinds hij thuis was gekomen op zijn bed aan Karens slipje had liggen ruiken
en naar haar pasfoto in de studiegids lag te kijken terwijl hij zich er furieus
op aftrok en het ten slotte had volgespoten.
Karen kon haar emoties niet meer in bedwang houden en begon zachtjes te
huilen."Ik mis je, Michael," zei ze zacht. "Wou dat je hier was."
"Kom dan naar me toe, Prinses."
"Ik wil wel...maar Steven..."
"Zeg dan dat je naar een familielid moet. Heb je geen zus of een broer ofzo?"
"Ja, ik heb een zusje. Zal tegen Steven zeggen dat ik naar haar toe ga. Woon je
nog steeds in de Houtstraat 37?"
"Yep"
"OK, dan ben ik over een kwartiertje bij je."
"Tot zo, lief"
Karen verbrak de verbinding. Ze liep haar slaapkamer in en haalde snel een
blouse en een plooirokje uit de kast?nogal kort, maar Steven zou
niets vermoeden als ze naar haar zus ging. Ze besloot wel een slipje aan te
doen. Na een jas en schoentjes te hebben aangedaan liep ze, na opnieuw diep
adem te hebben gehaald, de woonkamer binnen."
"Steven, Krista belde net, ze vroeg of ik even langs kon komen."
"Oh, ik heb de telefoon niet gehoord."
"Nee, klopt, ze belde mobiel."
"OK, hoe laat ben je terug."
"Misschien dat ik blijf slapen. Ze heeft het er best moeilijk mee dat haar
jongere zusje gaat trouwen terwijl zij nog vrijgezel is."
"Ja, je was dus nog niet vergeten dat we gingen trouwen," lachte Steven.
"Hahaha, nee, natuurlijk niet."
"Fijne avond, OK?"
"Jij ook en succes. Zorg wel dat je morgen een beetje op tijd bent als je daar
vannacht blijft slapen hè?"
"Tuurlijk, ik zorg dat ik er uiterlijk 11.00 uur ben, dan hebben we nog drie
uur om ons voor te bereiden."
"OK."
Opgelucht liep Karen de kamer uit. Dat ging een stuk eenvoudiger dan ze had
verwacht. Ze liep naar haar auto toe en reed, nog maar net binnen de
snelheidslimieten, naar Michael toe. Toen ze aankwam stapte ze zo snel als ze
kon uit haar auto en liep naar Michaels voordeur.
Ze belde aan en toen Michael opendeed zag Karen dat hij er nog knapper uitzag
dan vanmiddag. Zijn haren waren nat en hij had blijkbaar net gedoucht. Hij
droeg een andere spijkerbroek dan vanmiddag en verder een T-shirt en een
overhemd dat hij over zijn broek droeg met de knopen open. Heel nonchalant, en
daar viel ze altijd wel op.
Ze liep naar binnen en ze vielen elkaar in de armen, brandend van verlangen.
Opnieuw hielden ze meteen elkaars handen vast en ze kusten elkaar hevig. Karen
wilde maar één ding: neuken!
Hij pakte haar hand en leidde haar zijn slaapkamer in Daar zag ze haar
onderbroekje met een klodder sperma erin op zijn bed liggen en het jaarboek. Ze
bloosde opnieuw toen ze zich realiseerde dat hij zich daar had zitten aftrekken
terwijl hij aan haar dacht.
"We gaan vanavond uit," zei Michael, die duidelijk geen tegenspraak duldde.
"Maar eerst ga ik je slipje uittrekken."
Brutaal deed hij haar plooirokje omhoog en trok haar slipje naar omlaag. Karen
voelde zich behoorlijk vernederd. Opnieuw pakte hij haar lipje en stopte het in
de zak van zijn jack.
"Zo, we gaan lekker naar de film," zei Michael.
"Je maakt zeker een grapje. Je weet toch dat ik geen broekje aanheb!"
"Ja, nou en, vind ik juist lekker?"
"Hè? Wil je dat ik met je meega terwijl ik naakt ben onder mijn rokje?"
"Ja, natuurlijk," zei Michael.
Ze liepen het huis uit, waarbij Karen er zeer goed op lette dat haar rokje niet
opwaaide. Ze stapte in de auto, waarbij ze opnieuw ten koste van alles
probeerde te voorkomen dat voorbijgangers interessante inkijkjes kregen. Bij de
bioscoop aangekomen kochten ze kaartjes, twee bekers popcorn en twee bekers
Cola Light en liepen ze de zaal binnen waar de reclames al bezig waren. Ze
gingen op de achterste rij zitten. Het was niet druk. Meer dan vijftig mensen
zullen er, verspreid over de hele zaal, niet hebben gezeten, terwijl er een
paar honderd menen in konden.
Karen was nog even een plasje gaan doen, en terwijl ze dat deed haalde Michael
een bij veel mannen geliefde truc uit. Hij maakte met zijn sleutels een gat
onder in zijn popcorndoos en deed zijn rits open. Vervolgens sta hij zijn nog
vrij slappe piemel er doorheen, die echter al vrij snel begon op te zwellen.
Verlangend keek hij uit naar Karen, die snel zou terugkeren.
Gegeneerd keerde Karen terug naar haar plaats en vroeg Michael "Dit is een hele
stomme vraag hoor, maar heb je misschien een papieren zakdoekje voor me."
"Ja hoor," zei Michael, die een pakje papieren zakdoekjes uit zijn jaszak pakte
en aan haar gaf, "maar waarom is dat een rare vraag?"
"Nou," zei ze, blozend en aarzelend, "omdat het wc-papier op was en ik me niet
heb kunnen drogen na het plassen. Bedankt, ben zo terug hoor."
"Oh, doe maar hier hoor, geen probleem."
"Ja, nou, dan voel ik me wel behoorlijk opgelaten."
"De film begint dus ik zou het maar hier doen."
"Maar wat moet jij dan wel niet van me denken?"
"Gewoon wat ik altijd al denk. Dat je een sprookjesprinses bent."
"Lief van je. Je hebt wel gelijk; de film begint al. Weet je zeker dat je er
geen bezwaar tegen hebt?"
"Helemaal niet, "
Vol schroom en schaamte pakt Karen een zakdoekje uit het pakje en brengt het
onder haar rokje. Met haar linkerhand houdt ze haar rokje een beetje omhoog en
met haar rechterhand wrijft ze vier keer heen en weer over haar kutje, terwijl
ze heel licht zucht.
"Drink nog maar wat, want ik wil dat je zo hier gaat plassen," zegt Michael.
"Wat?!?" reageert ze onthutst.
"Je hebt me wel gehoord. Hier, ik heb twee bekers met elk een liter Cola Light,
dus dat moet lukken."
Karen begint te drinken en Michael moedigt haar aan. Steeds vraagt hij haar of
ze alweer moet plassen. Een kwartier en twee liter cola later moet ze
hoognodig.
"Mag ik alsjeblieft even naar de wc," vraagt ze.
"Geen sprake van," zegt Michael beslist en hij geeft haar haar popcornbeker
aan.
Gegeneerd brengt Karen de beker naar haar poesje. Gelukkig staat het geluid in
de bioscoop vrij hard. Wel zitten er mensen voor haar, een ouder echtpaar, maar
ze hoopt dat ze haar niet zullen horen. Karen wrijft tweemaal over haar blote
poesje en begint rustig te plassen. Michel vragt har te stopen tijdens het
plassen en biedt haar wat popcorn aan uit zijn eigen beker, die nog steeds met
zijn stijve lul erdoorheen op zijn schoot staat. Har kutje staat op springen
want ze moet hoognodig.
Ook bij het popcorn eten moedigt Michael haar aan, tot ze geschokt Michaels
stijve lid voelt. Hij lacht naar haar en zegt haar verder te plassen. Dankbaar
kijkt Karen hem aan en gaat verder met pissen. Doordat de beer nog vol zit met
popcorn begint de zeker vol te raken en gaat het over de rand. Ze probeert zo
goed en zo kwaad als het kan te zorgen dat het plas in elk geval op de zitting
terechtkomt en daar intrekt.
Michael begint zich af te trekken bij dit erotische schouwspel. Karen biedt aan
hem daarbij te helpen maar hij duwt haar hand weg. Dan komt hij klaar en spuit
hij tegen de rugleuning van de stoel voor hem en tegen de blouse van de vrouw
die voor hem zit.
"Bedankt," zegt hij afstandelijk.
Michael en Karen kijken de rest van de film uit en wandelen over straat. Bij
een steegje aangekomen duwt Michael Karen tegen een muur. Ze vermoedt dat hij
haar wil naaien maar niets blijkt minder waar. Hij tilt haar rokje op en laat
het haar vasthouden. Hij legt een hand op haar heup en trekt zich furieus af,
terwijl zijn ogen op haar blote billen gefixeerd zijn. Opnieuw komt hij klaar,
ditmaal op haar blote achterste en op dijen. Het
"Wil je niet meer met me vrijen?" vraagt ze bang.
"Ach, ik heb je nu gehad. Het was heel fijn hoor, maar ik vind aftrekken ook
heerlijk."
"Maar...maar...," huilt Karen bijna, "je zei dat je van me hield."
"Ja, sorry, maar dat zeg ik altijd als ik aan het neuken ben. Het is een soort
gewoonte."
"Mijn God. Begrijp je dan niet dat i mijn huwelijk op het spel heb gezet voor
een toekomst met jou!"
"Eh, nee, eigenlijk niet."
Verdrietig en verward loopt Karen naar huis toe. Ze is blij te zien dat Steven
thuis is. Maar erg blij hoeft ze daar niet mee te zijn. Steven heeft namelijk
naar Krista gebeld omdat hij Karen wilde spreken en zo vernomen dat ze daar
niet is aangekomen.
"Daar ben ik weer," zei Karen enthousiast.
"Hoe was het bij Krista?" vroeg Steven. "Oh, prima hoor, maar het ging wel weer
dus ben ik niet blijven slapen."
Plotseling knielt Steven voor haar neer en tilt Karens rokje brutaal omhoog.
Hij ziet haar kale sneetje en het sperma dat nog langs haar dijen loopt.
"Vieze hoer" zeg hij, met ingehouden woede. Hij pakt zijn jas en loopt weg.





Einde