Ann-Francis 6, Ann-Francis en Albert gaan een eindje rijden.

Zondag ochtend werd Albert wakker door de heerlijke geur van voedsel. Voor een seconde verwarde het feit hem dat hij niet in zijn eigen bed was hem, dan glimlachte hij. Het bed waarin hij was behoorde toe aan zijn buurvrouw, Ann-Francis, één van de vriendinnen van zijn moeder. Hij had jarenlang karweitjes voor haar gedaan, maar de laatste paar dagen waren er dingen tussen hun veranderd tot veel meer dan een werkgever-werknemer verhouding. De avond ervoor, nadat ze een lange, verrukkelijke, sensuele tijd in de grote badkuip hadden beëindigd, gingen ze naar bed en, nadat ze nog even wat gepraat hadden, hadden ze nog een keer sex alvorens in slaap te vallen.

Albert vond het nog moeilijk om te geloven dat hij was waar hij was. Het was bijna te mooi om waar te zijn. Hij en zijn mooie oudere buurvrouw waren minnaars, één van zijn stoutste dromen was uitgekomen, en tot grote verrukking van de jongen, was de werkelijkheid veel beter dan zijn dromen ooit waren geweest. Voor zover hij kon zeggen, hadden hij en Ann-Francis alles gedaan wat een paar seksueel kon doen, en alles was ongelooflijk geweest.

Hij rekte zich uit, ging rechtop zitten, en gleed zijn benen over de rand van het bed. Zijn afgeknipte spijkerbroek, boxershort, sokken, en T-shirt lagen op de vloer naast het bed. Hij droeg dat toen hij zijn huis op vrijdag verliet en hij had dat maar een paar keer gedragen sinds hij in het huis van Ann-Francis was. „Mijn moeder vermoord me als ze wist dat ik het zelfde ondergoed al drie dagen aan heb,“ dacht hij. Ondanks dat, grinnikte hij. Als zijn moeder wist wat er allemaal gebeurd was sinds hij bij het huis van Ann-Francis aankwam, zou het dragen van het zelfde ondergoed drie dagen de minste van zijn problemen zijn.

Hij keek door de kamer, zag dat de kastdeur open was, en merkte een donkerblauwe mannen badjas op aan een haak in de binnenkant van de deur. Hij stond op, liep er naar toe, en deed de badjas aan. Hij was er zeker van dat die van Bart was, maar dat maakte Albert niet uit. Het was als het ondergoed probleem, het dragen van de badjas was niet het ergste vergeleken met wat hij met zijn vrouw had gedaan.

Ann-Francis was voor Albert wakker geworden. Ze lag naast haar jonge minnaar, kijkend hoe hij sliep, voor een tijdje. Zij, ook, vond het moeilijk te geloven wat er in de afgelopen twee dagen tussen hun had plaatsgevonden. Ze, net als Albert, had wilde fantasieën over een relatie tussen hun, maar ze had niet gehandeld op die fantasieën omdat zij en de moeder van de jongen vriendinnen waren. Dan, op vrijdagmiddag, verloor ze haar controle en de fantasieën werden werkelijkheid. Nu vroeg ze zich af waarom ze zolang had gewacht. Wat nog slechter was, was dat Albert naar de universiteit zou gaan over een paar weken.

Uiteindelijk, haar jonge minnaar niet wakker willen makend, stapte Ann-Francis voorzichtig uit bed. Ze liep door de kamer naar de kast, opende die, deed haar perzik kleurige badjas aan, en liep door de hal naar de badkamer.

Albert ging eerst naar de badkamer, en toen naar de keuken. „Goede morgen,“ zei hij tegen Ann-Francis, die bij het fornuis stond en iets aan het maken was. Hij vond de badjas die ze aan had mooi.

„Goede morgen,“ antwoordde Ann-Francis. „Ik was bang dat je de dag ging weg slapen.“

Albert grijnsde en schudde zijn hoofd. „Waarschijnlijk niet,“ vertelde hij haar. „Ik bedoel, ik wil niet de tijd verspillen die wij nog heb.“

„Ik ook niet,“ zei Ann-Francis. „Maar we moeten eten. Ik hoop dat je roerei lust. We moeten eten om ons energieniveau hoog te houden.“

Albert nam Ann-Francis in zijn armen en kuste haar. „Je hebt gelijk,“ zei hij na de kus.

Ze gingen zitten aan de tafel en aten van het ontbijt dat Ann-Francis had gemaakt. Ze was een beetje verrast om te ontdekken dat hij van ketchup op zijn roerei hield en dat zei ze.

„Het is lekker, je zou het moeten proberen,“ antwoordde de jongen, glimlachend. Hij nam een hap vol roerei met ketchup in zijn mond.

„Ik… ik denk dat ik pas voor dat genoegen,“ zei Ann-Francis, een beetje huiverig.

Nadat ze het ontbijt op hadden, ruimden ze de tafel af en liepen naar de gootsteen om de borden af te spoelen die ze vuil hadden gemaakt om ze in de afwasmachine te zetten.

Ann-Francis opende de afwasmachinedeur en boog voorover om de afgespoelde borden er in te zetten. Albert glimlachte, stapte achter haar en opende zijn badjas. Dan stapte hij naar voren, pakte haar heupen, en drukte zijn middel tegen haar kont.

„Albert!“ riep Ann-Francis uit, verrast - maar verrukt - door de actie van de jongen. Ze ging rechtop staan, sloot de afwasmachinedeur, en stond het gewicht van Albert toe om haar naar voren te duwen tot ze tegen het aanrecht werd gedrukt. Ze had het genoegen om het gevoel van zijn gezwollen lul te herkennen die tegen haar kont drukte door de zachte badjas die ze droeg. Een golf van verrukking ging door haar. „Ben… ben je vergeten… vergeten over… wat… wat er gister gebeurde?“ stammelde ze. „Ellen… ze…“ Ze voelde de druk van het lichaam van de jongen van haar gaan.

„Blijf waar je bent,“ zei Albert. Hij liep naar de keukendeur, deed die op slot, en deed het rolgordijn naar beneden. Hij keek rond, deed de rest van de keuken gordijnen dicht en, liep terug naar waar Ann-Francis zich bevond, nog leunend tegen het aanrecht. Hij bewoog zich opnieuw achter haar, maar alvorens hij zich tegen haar aandrukte, reikte hij rond haar en opende de centuur van haar badjas. „Waarom doen we deze niet uit?“ fluisterde hij, trekkend aan de badjas. Ann-Francis ontspande haar armen om hem de badjas te laten weg nemen. Zodra hij haar naakt had, drukte Albert zich terug tegen haar.

„Dat voelt zeer aardig,“ zei ze zacht toen ze zijn stijve lul tegen haar billen voelde stoten. Ze bewoog haar heupen een beetje heen en weer.

„Eh… dat voelt ook zeer aardig,“ antwoordde Albert. Hij ging iets door zijn benen en toen zijn stijve lul in de positie was die wilde, schoof hij weer iets naar voren. Hij voelde dat Ann-Francis haar benen een klein beetje uit elkaar deed zodat hij zijn stijve er tussen kon glijden. „Um… dat voelt nog beter,“ merkte hij op, en begon zijn heupen heen en weer te bewegen.

„Dat doet het zeker,“ zei Ann-Francis. Ze rilde door haar hele lichaam toen de jongen de eikel van zijn stijve lul over haar overgevoelig vaginale gebied liet glijden. Dan hield hij stil en de volgende keer dat hij zijn heupen vooruit bewoog, schoof hij zijn stijve lul diep in haar, en veroorzaakte een krachtigere en langere rilling bij haar. „Oh, Albert! Oh… mijn… God!“ fluisterde ze. Ze voelde zijn handen die van haar heupen naar haar buik gingen, en toen tot haar borsten gleden. Hij deed zijn handen over haar borsten zodanig dat telkens als hij in haar gleed en haar deed schudden, hij haar tepels licht tegen zijn handpalmen werden gewreven. Ze had nog nooit zoiets als dit ervaren. „Alsjeblieft! Oh, Albert, alsjeblieft!“ kreunde ze.

Toen hij begon, was Albert niet zeker of ze de liefde staand zouden kunnen bedrijven en hij werd opgewonden om te ontdekken dat ze dat konden, in feite deden ze het al. Toegevoegd aan die opwinding was het feit dat ze opnieuw sex op klaarlichte dag in haar keuken hadden. Er waren niet veel plaatsen in het huis waar ze geen sex hadden gehad. Hij bleef zijn heupen bewegen, die zijn stijve lul diep in Ann-Francis deed schuiven terwijl hij het ongelooflijke gevoel ervaarde dat uit hun koppeling voortvloeide. Hij hield vooral van de manier waarop het voelde terwijl hij haar borsten vast hield en haar tepels hem kietelden. „Als het zo goed voor me voelt, wed ik dat ze er werkelijk van houdt,“ dacht hij.

De wilde, prachtige sensaties bleven rond stuiteren in het lichaam van Ann-Francis, hun intensiteit groeide elke seconde. Ze was er niet precies zeker van wat het was maar wat ze deden maakte dit samen zijn opwindend. „Alsjeblieft, Albert! Oh, Albert, alsjeblieft!“ kreunde ze. „Neuk me! Laat… Oh, God, schatje… Laat me niet wachten! Alsjeblieft! Ik… ik ga…“ Ze kon niet meer praten. Haar lichaam verstijfde, dan ging het in een reeks van schokkende bewegingen die bijna als een beslaglegging leken. Golf na golf van vervoering ging door haar als een getijde golf. Ze kon vaag haar vingers voelen die de rand van het aanrecht vasthielden. „Ohhhhhhh!!! Ohhhhhhhhh!!! Ohhhhhhhhhhhhhh!!!“ kreunde ze toen een fantastisch orgasme door haar ging.

Albert voelde kort de kutwanden van Ann-Francis langs de kant van zijn stijve lul golven, die diep in haar begraven werd. Toen was, net als zijn liefje, alles wat hij kon voelen het adembenemende gevoel van extase waar hij zo vertrouwd mee was geworden sinds hij en zijn buurvrouw minnaars waren geworden. En dat gevoel, net als altijd, beroofde hem van het kleine beetje controle dat hij nog had. Zijn ballen begonnen zich te roeren en zijn sperma snelde hem voorbij omhoog en spoot in het behagelijke gat van zijn minnares. „Oh, jaaaaa! Pak aannn! Oh, God, pak aannn!“ kreunde hij. Zijn handen sloten zich, knepen in de borsten die ze vasthielden, trokken Ann-Francis recht, en drukten haar kont vast tegen zijn schommelende heupen.

„Jaaaaaa!!! Oh, God, Albert, jaaaaaaa!“ schreeuwde Ann-Francis toen ze het warme sperma van de jongen in haar voelde losbarsten. Ze dacht niet dat het mogelijk was, maar haar orgasme werd nog intenser. „Ohhhhhhh!! Ohhhhhhhhh!!! Ohhhhhhhhhhhhhh!!!“

Albert bleef tegen Ann-Francis aan beuken, zijn stijve lul voortdurend in haar glijdend tot hij kon voelen dat zijn stijve lul zacht begon te worden. Hij liet haar borsten los, liet zijn handen naar haar heupen glijden, en hield haar tegen zich aan.

„Oh, God, Albert!“ hijgde Ann-Francis. „Dat… dat was zo lekker!“

„Het is altijd lekker als wij sex hebben, is het niet?“ antwoordde de jongen.

„Eh… ik… ik dacht van wel,“ antwoordde Ann-Francis. Ze voelde zijn stijve lul meer verslappen en kon druppeltjes van zijn sperma voelen die uit haar druppelden en op de binnenkant van haar dijen dropen. In andere omstandigheden, zou ze dat irritant hebben gevonden, maar het feit dat het de sappen van Albert waren die uit haar dropen maakte het prachtig. „Weet je, ik zal een bad moeten nemen na dit,“ ging ze verder.

„Dat klinkt niet verkeerd,“ zei Albert. Hij bevrijdde haar en stapte terug.

Ann-Francis draaide en leunde tegen het aanrecht. Haar benen waren nog een beetje beverig en ze vertrouwde niet op hen om haar volledig te houden. „Kon hier,“ zei ze, haar armen optillend.

Albert stapte naar voren, in de greep van zijn minnares, en ze kusten passievol terwijl hun naakte lichamen tegen elkaar kwamen.

Ze douchten samen en, natuurlijk, streelden en voelden ze elkaar terwijl ze dit deden, maar ze slaagden erin op de een of andere manier in om dit te doen zonder de liefde te bedrijven.

„Als je het niet erg vindt, zijn er wat dingen die ik werkelijk gedaan zou willen voordat je naar huis gaat,“ vertelde Ann-Francis de jongen terwijl ze van de badkamer naar de slaapkamer liepen. Ze leunde naar hem en kuste hem op de wang.

„Ik vind het niet erg,“ antwoordde Albert. „Dat weet je.“

Terwijl Ann-Francis probeerde om te beslissen wat aan te doen, deed de jongen zijn afgeknipte spijkerbroek, T-shirt, en sportschoenen aan. Ann-Francis besloot om een nauwsluitend rood, met lange mouwen, katoenen blouse aan te trekken. Het zat haar zeer behaaglijk en ze trok een strakke spijkerbroek aan. Verder deed ze een paar slippers aan. Gekleed draaide ze om en was verrast om de blik van waardering in de
ogen van de jongen te zien terwijl hij naar haar kleding keek.

„Je hebt een mooie outfit aan,“ zei Albert.

Ann-Francis voelde dat ze bloosde. „Dank je,“ antwoordde ze zacht. Wanneer was de laatste keer dat haar echtgenoot haar had gecomplimenteerd over wat ze droeg? Ze kon het zich niet herinneren. Natuurlijk deed haar jonge buurjongen een heleboel dingen voor haar die haar echtgenoot niet deed, dus…

„Het is ook leuk om te zien hoe jij je aankleed,“ voegde Albert toe.

Ann-Francis giechelde. „Ik dacht dat je het leuker vond om me te zien uit kleedden.“

Het gezicht van de jongen werd rood. „Ik… dat vind ik ook,“ gaf hij toe, een beetje sullig kijkend. „Maar om je te zien aan kleedden is ook leuk.“

Ann-Francis liep door de kamer, naar waar de jongen op het bed zat, ging naast hem zitten, sloeg haar arm om hem heen, en trok hem tegen haar aan. „Zal ik je wat vertellen?“ vroeg ze zacht.

Albert knikte. „Goed eh…, ok.“

Ann-Francis haalde diep adem. „Jij bent pas de tweede man die me ooit heeft zien aankleden,“ zei ze, zeer zacht. Eigenlijk, zou hij de eerste man geweest kunnen zijn om haar te zien haar kleren aantrekken, aangezien haar echtgenoot zelden aandacht aan haar besteedde, zelfs niet wanneer hij thuis was.

Albert draaide en bekeek haar met een verraste blik op zijn gezicht. „Werkelijk?“ vroeg hij.

Ann-Francis knikte en plaatste een zachte kus op zijn neus. „Werkelijk,“ zei ze. Ze stond op. „En nu aan het werk. Ik heb een hele partij dozen met kleren ingepakt die in de andere slaapkamer staan ik zou willen wegbrengen naar een liefdadigheids instelling.“

„Ok,“ zei Albert.

Het nam hun wat tijd in beslag om alle dozen uit de slaapkamer naar de garage te brengen en die in te laden in de auto van Ann-Francis, maar het was gelukt. Zodra ze de laatste doos in de auto hadden geladen, stapten ze in. Ann-Francis drukte op de knop van de automatische opener van de garagedeur om de garagedeur te openen, en startte de motor van de auto.

„Wow, je geeft ze heel wat kleding,“ becommentarieerde Albert toen Ann-Francis de auto uit de garage reed. „Als het allemaal zo mooi is als de kleding die je thuis hebt, dan zullen ze er blij mee zijn bij de liefdadigheids instelling.“

„Het meeste is uit de mode maar de kwaliteit is nog steeds goed,“ zei Ann-Francis toen ze door de straat reed. „Ik vond dat ik mijn kledingkast moest opruimen. Ik heb veel meer kleding dan ik ooit zal dragen. En heel wat van de kleding in die dozen heb ik al jaren niet meer gedragen.“

Ze kwamen bij de gebruikte kledingsopslag die door de liefdadigheids instelling geleid werd aan en Ann-Francis reed achterom naar een grote container waar mensen buiten de openingstijden hun kleding konden dumpen. Ze stapten uit de auto en begonnen de dozen met kleding in de container te zetten.

„Dit is werkelijk leuke kleding,“ becommentarieerde Albert weer, „als je het toen ze open waren had gebracht, zouden ze je een ontvangstbewijs gegeven en kon je het bij de belastingdienst opgeven.“

Ann-Francis haalde haar neus op. „Mijn echtgenoot kon het opgegeven hebben,“ zei ze. „Op dit ogenblik, geef ik er werkelijk helemaal niets om of hij belasting geld zou terug krijgen of niet.“

„Ok,“ zei Albert grijnzend. „Wat jij wil.“

Toen ze naar het huis van Ann-Francis terugreden, draaide Albert in zijn stoel, reikte over de middenconsole van de auto en streelde het been van Ann-Francis. „Je ziet er goed uit in die spijkerbroek,“ zei hij.

„Dank je,“ antwoordde Ann-Francis, ze voelde haar gezicht warm worden. Ze hield van het compliment, maar het verwarde haar ook een beetje. Ze was niet gewend om complimentjes te krijgen, maar het was iets waar ze aan kon wennen.

Hij gleed omhoog met zijn hand over haar buik, pakte haar borst vast, en kneep er zacht in. Een golf van verrukking deed Ann-Francis huiveren. „Albert!“ fluisterde ze. „Ik… Ik ben aan het rijden!“

De jongen grinnikte. „En ik voel aan je borst,“ zei hij terug. Hij gleed met zijn hand over haar borst, en streelde haar snel stijf wordende tepel door haar bh en blouse.

„Oh, God, Albert!“ kreunde Ann-Francis. „Weet… weet hoe lekker dat voelt?“

„Ik denk het,“ antwoordde de jongen.

„Je kunt me een ongeluk laten maken?“ hijgde Ann-Francis. „Hoe… hoe zouden we dat moeten verklaren?“

„We kunnen beter geen ongeluk maken,“ zei de jongen. Hij liet zijn hand van haar borst glijden en begon de knoopjes van haar blouse open te maken. Zodra hij de meeste open had, gleed hij zijn hand in de blouse en begon hij haar, door de bh bedekte, borst te strelen.

Ondanks het feit dat de liefkozingen van Albert haar werkelijk opwonden en het moeilijk voor haar was om zich op het rijden te blijven concentreren, slaagde Ann-Francis erin om de controle genoeg te bewaren om veilig terug naar haar huis te rijden. Ze reed haar straat in, de oprit op en de garage in. Ze zette de motor van de auto uit en drukte op de knoop om de deur van de garage te sluiten.

Ann-Francis maakte haar veiligheidsgordel los en draaide om de jonge zittend in de passagierszetel onder ogen te zien, waarvan de hand op haar borst bleef. „Je stopt nooit, hè?“ fluisterde ze. De sappen van opwinding hadden haar slipje nat gemaakt en ze kon de vochtigheid voelen toen ze zich bewoog. „God, hoe doet hij het? Hoe weet hij altijd precies om me op te opwinden?“ Vroeg ze zichzelf af. Het feit dat ze nu Albert onder ogen zag maakte het voor hem mogelijk om allebei haar borsten aan te raken, wat hij deed. Ze wist niet wat het haar maakte doen, maar ze bevond zich kruipend over de console, naar de passagierskant van de grote auto.

Ze had niet zo’n grote auto gewild, maar haar echtgenoot had bij het kopen ervan er op aangedrongen. Nu, terwijl ze op de vloer voor Albert knielde, trekkend aan zijn broek om die naar beneden te krijgen, begon ze te denken dat het kopen misschien niet zo’n slecht idee was. De auto die ze had gewild was een stuk kleiner.

Albert kon het niet geloven toen Ann-Francis bij hem kwam zitten aan de passagierskant van de auto. Hij was nog meer verrast toen ze begon met het naar beneden trekken van zijn broek en boxershort. Gelukkig tilde hij zijn heupen op om het voor haar makkelijker te maken om de onderste helft van zijn lichaam te ontbloten. Toen Ann-Francis haar mond over zijn bijna stijve lul gleed, kreunde hij, „Oh, God!“ Extase kwam in hem tot bloei terwijl zijn minnares haar hoofd naar boven en beneden bewoog, en zijn stijver wordende lul streelde met haar lippen en tong.

Terwijl ze aan de stijve lul van Albert met haar lippen werkte, opende Ann-Francis haar jeans en schoof die naar beneden. Het feit dat de broek vrij strak was gaf haar meer problemen dan ze gehad wou hebben. Ze haalde nu haar mond van de jongen zijn stijve lul en glimlachte. „Wist je dat de stoelen dit kunnen?“ vroeg ze. Ze reikte naar beneden en duwde op een knoop. Een elektrische motor zoemde en de rug van de stoel ging naar beneden. Terwijl de rugleuning zakte, leunde Ann-Francis vooruit en likte en kuste de eikel van de stijve lul van Albert. Dan, toen de stoel was waar ze die wilde, klom ze omhoog op de schoot van de jongen en voelde een trilling toen zijn stijve lul zacht tegen haar schaamlippen aan sloeg. „Je wou niet wachten tot we in huis waren, hè?“ vroeg ze terwijl ze tussen hen reikte en de eikel van de jongen zijn harde lul tussen haar schaamlippen plaatste.

„Eh… nee… um… zeker niet!“ antwoordde Albert kreunend. Op het moment dat hij met zijn eikel de warmte van haar kut voelde, tilde hij zijn heupen op, en probeerde bij haar naar binnen te glijden.

„Ik ook niet,“ zei Ann-Francis terwijl ze haar heupen naar beneden bewoog. Ze zuchtte toen ze zijn hardheid in haar voelde glijden. „Ik wil je nu in me…… nu… net als… dit.!“ En ze zakte helmaal naar beneden. Ze begon haar heupen te bewegen en kon zijn stijve lul in haar voelen, die haar binnenkant op een manier streelde zoals alleen hij het kon.

Albert was verrast toen Ann-Francis zijn lul in de auto besteeg. Hij had dat van een meisje van zijn leeftijd verwacht, maar niet van haar. Maar het maakte hem niet uit. Het bedrijven van de liefde met haar was ongelooflijk, het maakte niet uit waar ze het deden. Hij reikte omhoog en slaagde erin om haar borsten uit haar kanten bh te krijgen, zodat kon hij de stijve tepels met zijn mond kon bereiken, dan gleed hij met zijn handen naar beneden en greep haar schommelde, draaiende kont terwijl hij tegen haar aan bleef beuken met zijn heupen. De autostoel was laag, en hij merkte dat toen hij zijn voeten op de vloer zette, zo kon hij wel beter in haar pompen dan toen ze het op deze manier in bed deden.

Deze fabelachtige sensationele input verwarmde het lichaam van Ann-Francis terwijl ze haar jonge minnaar bereed. Zijn krachtige duwen schudde haar en het voelde alsof hij plaatsen binnenin haar bereikte die hij daarvoor nooit bereikte. Kleine explosies van genoegen barstten en evolueerden in een krachtigere explosie, die toen in explosies van vreugde evolueerden die nog prachtiger waren. Ze kon zich niet voorstellen hoe ze bijna vier decennia had overleefd zonder te ervaren hoe prachtig dit was. „Neuk… me… schatje! Oh… Albert… lieveling… alsjeblieft… neuk… me!“ hijgde ze terwijl zijn stijve lul omhoog in haar gleed keer op keer, gedreven door de fervente bewegingen van zijn heupen. Haar lichaam verstijfde en wat als een kernbom van extase voelde binnen in haar explodeerde. „Nu! Nu, Albert! Ohhhhhhh!!! Ohhhhhhhhhhh!!! Ohhhhhhhhhhhhhh!!!“ kreunde ze terwijl haar lichaam, in de greep van een ander ongelooflijk orgasme, boven op haar minnaar plofte.

„Jaaaaa!! Oh, jaaaaaaaaa!!!“ kreunde Albert als antwoord. Hij voelde zijn vingers die in de stevige kont van Ann-Francis knepen toen zijn ballen, een draaikolk van sperma vrijgaven. Hij voelde krachtige stralen van zijn sperma die in Ann-Francis exploderen.

„Zo… geil… ohhhhhhh!!! Oh, jaaaaaaaaaaa!!! Oh, God, jaaaaaaaaaaaaaaa!!!“ schreeuwde Ann-Francis toen ze de explosie van het sperma van haar jonge minnaar voelde.

De gekke bewegingen van het paar vertraagden geleidelijk aan tot ze stil waren, met Ann-Francis liggend boven op Albert, die haar kont vast bleef houden. Ze waren even stil voor tijdje, toen duwde Ann-Francis zich rechtop en, zo doende, de jongen zijn slap wordende stijve lul glijdend uit haar voelde gaan. Ze voelde ook hun gemengde sappen die uit haar op de leerstoffering van de auto dropen. „Als we de stoel bevlekken, zal Bart een beroerte krijgen,“ mijmerde ze, „maar wie kan het schelen?“ Ze leunde en deelde een zachte kus met haar jonge minnaar. „Ik denk dat ik klaar ben om naar huis te gaan, en jij?“

Albert knikte. „Als… als mijn benen werken,“ zei hij lachend.

Ann-Francis opende de autodeur en gleed van de schoot de jongen de auto uit, haar blote voeten raakten de garagevloer. Ze greep haar jeans en ondergoed en begon die omhoog te trekken. Ondertussen deed Albert zijn broek weer omhoog.

„Ik dacht erover een pizza te laten komen,“ zei Ann-Francis toen ze uit de garage het huis in liepen. „Hoe lijkt je dat?“

„Goed,“ zei Albert. „Ik hou wel van een quatro straccioni pizza.“

„Ik ook,“ zei Ann-Francis.